Winteropenstelling Oostvaardersbos

 

Maximumtemperatuur:     8  °C.
Minimumtemperatuur:      4  °C.

05-01-2018

Winteropenstelling Oostvaardersbos

Vrijdag ochtend pak ik de spullen bij elkaar en ga ik even naar het Oostvaardersplassen gebied en langs het Oostvaardersbos. Het zou wel eens een van de laatste keren kunnen zijn. In verband met de afsluiting van het bos voor de bezoekers en de winteropenstelling voor de grote grazers. Wat gezien de omstandigheden niet slecht zou zijn. Zo fiets is gepakt en ik start de boel weer even op. Ready to go zegt het display dus trappen maar. Aangekomen bij de fietsbrug aan het Koopvaarderspad zie ik in de verte al de boswachters auto.

Ik fiets er even op af en zie dat het boswachter Hans-Eric is. Ik maak even een praatje met Hans-Eric en ze zijn inderdaad het gebied aan het afsluiten voor de bezoekers. Zodat de grote grazers de beschutting en rust kunnen op zoeken. En dat betekend dat de winteropenstelling van kracht is voor de dieren. We kletsen nog even en dan vervolgen we onze route. Ik fiets naar het Jan van den Bosch uitkijkpunt.

Maar vlak voor ik daar ben zwaai ik nog even naar de drie edelherten die ik op dinsdag ook tegen kwam. Ik maak wat foto’s van de vlakte. Ik zie een behoorlijk aantal grote zaagbekken liggen als ik het goed heb. Helaas blijven ze in slaap positie liggen en blijft het een gokje. Een klein groepje edelherten staan op het wandel pad vlak bij het bezoekers centrum de Oostvaarders.

En ik ga ook die kant op. Via het fietspad rij ik langs het Oostvaardersbos en ook hier staan de edelherten in grote groepen al verdekt opgesteld.

Ik kom aan bij het Frans Vera pad en kijk even om het hoekje. Hmm niet veel te zien. Dan fiets ik verder om op het Frans Vera uitkijkpunt te gaan kijken. Hee even vol in de ankers er zwemt een edelhert. Maar voor dat ik de camera er bij heb is het edelhert gelukkig al weer op het droge.

En staat zich even lekker uit te schudden. Brr ik krijg het al koud als ik er naar kijken. De hinde voegt zich snel bij het groepje edelherten wat al op de vlakte loopt. Ik ga weer verder en parkeer de fiets beneden bij het Frans Vera uitkijkpunt. Ik loop langzaam naar boven maar weet ook dat er zeker in de winter periode wel eens een edelhert boven op wil staan. En inderdaad er staat een hinde boven op.

Uiteraard schrikt ze van mij en loopt naar het riet. Om vervolgens door het riet het Frans Vera pad op te lopen. Als ze door heeft dat ik niks bijzonder ben gaat ze weer rustig het riet in om wat lekkers te zoeken. Ook hier maak ik nog even wat overzicht foto’s en probeer ik een grote zaagbek op de foto te krijgen die beneden in de sloot langs zwemt.

Ook vandaag is er genoeg te zien en te beleven. Ik zie in de verte een boswachter auto aan komen en zie dat het Leo en Iris zijn we zwaaien even en zeggen elkaar gedag. Ze zijn druk bezig met het afsluiten van de gebieden. Dan komen er van de andere kant ineens twee grote zaagbekken aangevlogen. En flits flap ze zijn alweer voorbij het gaat allemaal zo snel.

En ze bellen niet even dat ze er aan komen zo jammer. Ik maak nog wat foto’s van de enorme uitkijkberg in het Kotterbos. En besluit om daar toch even naar toe te gaan. Met de fiets fiets ik helemaal naar de top. Wat een uitzicht heb je van hier niet normaal gewoon. Je kan bijna over de hele vlakte uitkijken. Ik zie in de verte Michael de muskusratten vanger aan komen rijden ook hij is weer druk bezig met zijn rondje muskusratten. Een groepje konikpaarden staan beneden langs de trein rails lekker een beetje van de zonne-straaltje te genieten.

Ook even lekker rollen bollen door het riet is ook lekker. Ik maak een paar overzicht foto’s van de vlakte. En ben aan het genieten. Maar als je hoog staat vang je ook ieder zuchtje wind, dus besluit ik om weer af te dalen op normaal niveau. Ik fiets weer terug naar het Jan van den Bosch uitkijkpunt. Onderweg stop ik nog even bij een dood edelhert.

Aangezien het edelhert naast het fietspad ligt bel ik even met de boswachter. Boswachter Leo en Boswachter Iris komen het edelhert weg halen. Inmiddels ben ik door gefietst naar het Jan van den Bosch uitkijkpunt.

Daar zijn nog een paar edelherten die door het water aan het rennen zijn. Het wordt tijd om naar huis te gaan en dat doe ik dan ook. Bedankt voor het kijken en lezen. Graag tot een volgend blogje.

Groetjes, Casper (leven-met)