Edelherten bij het Lepelaar uitkijkpunt

Maximumtemperatuur:     8  °C.
Minimumtemperatuur:      5  °C.

02-01-2018

Edelherten bij het Lepelaar uitkijkpunt

Dinsdag ochtend kan ik nog even op stap, de grote meid past even op de hulp-boswachter en mijn kanjer moet werken. Dus pak ik vandaag de elektrische fiets. Het zonnetje schijnt ook nog een beetje dus wat willen we nog meer. Heb de spullen gepakt en fiets naar de fietsbrug aan het Koopvaarderspad. Als ik over de fietsbrug heen ben gegaan stop ik even om een foto te maken van het bospad in het Oostvaardersbos. De maan schijnt door de bomen, uuh de zon schijnt door de bomen en dat is eigenlijk wel een mooi gezicht. Ik stap weer op en fiets nu naar het Jan van den Bosch uitkijk punt. Vanaf het uitkijkpunt maak ik wat overzicht foto’s en wat is het nat zeg overal niet normaal.

De weergoden hebben zich weer even van hun sterkste kant laten zien. De edelherten en konikpaarden staan allemaal wat verdekt opgesteld. Ofwel houden zich wat op de vlakte tussen het riet. Ik pak de fiets en fiets richting het lepelaar uitkijkpunt. Vlak voor dat ik het wild rooster over ga stop ik nog even. Eenn mooie heckrund staat op het schiereiland samen met een groepje konikpaarden.

Dan vliegt er aan de overkant van alles op ganzen, eenden en ander gevogelte vliegen omhoog. Ik kijk maar zie niks. Maar dan toch daar heel hoog in de lucht de zeearend, wat een beest is het toch. De zeearend vliegt heel hoog maar zelfs dan is de zeearend al groot. Zeker niet de mooiste foto maar wel leuk om te laten zien.

De zeearend vliegt verder het Oostvaardersplassen gebied in. En ook ik stap weer op en fiets verder. Helaas valt er even een klein buitje regen maar gelukkig is het ook zo weer droog. In het Oostvaardersbos lijkt het rustig en zie ik bijna geen edelhert. Dat wil uiteraard niks zeggen maar het is verdacht stil. Ik ben aangekomen bij de picknicktafel van het lepelaar uitkijkpunt en zie aan de overkant een paar edelherten door het riet heen struinen.

Een groep eenden vliegen ineens om hoog en ik hoor geritsel van het riet. Hmm zou er een vosje zijn. Zo af en toe hoor ik inderdaad het riet knakken en probeer ik te kijken of ik wat zie. Maar nog steeds zie ik niks, en dan wow een paar edelherten gaan het water in en zwemmen naar de overkant.

En het blijft niet bij dit drietal er komen tientallen edelherten tussen het riet vandaan en zwemmen naar de overkant. Ik zit weer op de eerste rij en maak de een na de andere foto natuurlijk. De geheugen kaart zwemt vol met edelherten geweldig om dit weer te mogen mee maken.

En als ze allemaal aan de overkant zijn verdwijnen ze rustig soms omkijkend in het riet. Achter mij boven het markermeer verschijnt een mooie regenboog.

En zo af en toe staat een van de edelherten op de uitkijk aan de overkant. Dan komen in een andere hoek van het riet ineens weer de edelherten tevoorschijn en lopen ze een stuk in het water langs het riet. Wat een prachtig schouwspel is dit toch.

En zo heel af en toe prikt het zonnetje er doorheen en verlicht de edelherten een beetje. En nog steeds wordt het edelherten uitkijkpunt goed gebruikt en kijkt een van de leiders of het wel veilig is. Net boven het riet jaagt ook nog een kiekendief naar zijn eten. De edelherten stroom is goed op gang de edelherten blijven maar komen. Een groep grauwe ganzen vliegen uit de Oostvaardersplassen omhoog aangezien de kiekendief over hun heen vloog. En ze komen mijn kant op en dat zet ik even op de geheugenkaart. Dan komt ook de kiekendief wat dichterbij en kan ik althans dat hoop ik wat mooiere foto’s maken.

En zo vliegen er in een paar minuten tijd heel wat ganzen voorbij grauweganzen, brandganzen, en de nijlgans. Ook twee aalscholvers komen als straaljagers voorbij geflitst. Uiteindelijk gaat de kiekendief even uitrusten in de boom. En besluit ik dat ik weer richting het Jan van den Bosch uitkijkpunt ga fietsen. Ik stop nog even op het fietspad ter hoogte van het grote hek wat straks wordt open gezet als het Oostvaardersbos wordt afgesloten zodat de grote grazers makkelijker in en uit de Oostvaardersplassen zo het bos in kunnen. Vlak bij het hek staan een paar konikpaarden en die zet ik even op de foto.

Achter mij is het looppad naar het Oostvaardersbos en daar steekt nu een grote groep edelherten over. Wat een mooi gezicht en ook nu schijnt het zonnetje even en worden het compleet andere plaatjes. Ik stap weer op en fiets verder, ter hoogte van het Jan van den Bosch uitkijkpunt besluit ik om gelijk even door te fietsen. Ik fiets door naar het Frans Vera pad om daar ook nog even te kijken. Ik zet mijn fiets tegen het hekje aan en loop het Frans Vera pad op. In het water trekt gelijk mijn aandacht en zie dat het een nonnetje is.

Dus snel de camera er bij en zo schiet ik het nonnetje op de geheugenkaart. Helaas is het nonnetje wel wat ver weg maar ik heb hem weer gezien. Er staan weer duizenden brandganzen te foerageren. Een enkele edelhert staat tussen de brandganzen ook zijn hapje te doen.

Een grote groep met konikpaarden staan bij de nieuwe uitkijk berg in het kotterbos. De brandganzen zijn wat onrustig en vliegen in groepjes weg ik kan nog niet ontdekken waarom. Maar door dat er toch wel wat wind staat moeten ze langs mij heen vliegen om hoogte te winnen. En dat levert dan weer leuke plaatjes op. Uiteindelijk wordt het ook duidelijk waarom de brandganzen wat onrustig waren want daar loopt de vos te struinen. Ik maak nog wat laatste foto’s aan deze kant. Als je zo stil staat wordt het wel een beetje koud. Ik loop weer naar de fiets en start de fiets weer op. De zelf diagnose zegt alles oké dus ik kan weer. Nu fiets ik wel even naar het Jan van den Bosch uitkijkpunt. Ik parkeer de fiets en geniet nog even van het uitzicht. Aan de overkant is een kiekendief weer over het riet aan het jagen.

Een kraai is het daar niet mee eens en achtervolgt de kiekendief. De kiekendief besluit om over het water weg te vliegen. Maar wordt dan een paar keer aangevallen door de kraai. Zo de kraai vindt het genoeg en vliegt weer terug. Ik pak ook de spullen en loop naar de fiets. Ik stap op en fiets naar de fietsbrug aan het Koopvaarderspad. Voor dat ik de fietsbrug op ga zie ik nog een drietal hindes lopen die ik even gedag zeg.

In de twee uurtjes dat ik buiten ben geweest heb ik vandaag weer een hoop gezien. En vlak bij huis wordt ik nog eens verrast door een paar staartmeesjes. Gelukkig bleven ze lang genoeg zitten om nog op de foto te zetten. Bedankt voor het lezen en kijken en graag tot een volgend blogje.

Groetjes, Casper (leven-met)