Wilde zwaan

Maximumtemperatuur:     19  °C.
Minimumtemperatuur:      03  °C.

 29-09-2022

Wilde zwaan:

Donderdag ochtend ben ik weer vroeg wakker van de pijn. Het is inmiddels een terugkerend ritueel waar ik niet meer van af kom. Ik kijk naar buiten en het is erg mistig hmm. Toch maar even wachten met weggaan. Uiteindelijk trekt het iets op en besluit ik de hort op te gaan. Uiteraard naar mijn inmiddels vaste plekje de krakeend hut. Ook deze morgen is het op sommige plekken nog erg mistig. en maak ik onderweg al vast wat foto’s.

Ook hier voor de hut is de mist nog niet volledig weg.

En vlak voor dat ik naar binnen ga komt Frans even in de deur opening dat ik heel zachtjes moet doen. Dat doe ik natuurlijk ook. En waarom ik dit moest doen wordt gelijk duidelijk de zeearend zit op de kant rechts van de hut wat op te peuzelen.

Snel de camera er bij en knallen, spreekwoordelijk dan hé. Zo stil mogelijk vliegen de beelden van de zeearend in de geheugenkaart. De zeearend kijkt wat om zich heen en vertrouwd het toch niet helemaal. De zeearend scharrelt naar de waterkant en stijgt op. Ik kan nog net een aantal foto’s maken met het spiegelbeeld van de zeearend in het water en laatste mist.

En dat is mooi gelukt. Op het eilandje staat een kemphaan en die wat eten gaat zoeken langs de waterkant.

Dan vliegt er ver over de plas wat voorbij doordat de zon nog even op de staart valt zie ik wat wits. He denk ik dat is een blauwe kiekendief dus snel wat foto’s. Ze zijn niet heel mooi maar wel een leuke waarneming.

Dan is het weer tijd voor de zeearend vliegshow. Er wordt weer heel wat afgevlogen door de zeearend. Een van de zeearenden duikt tussen de bomen op het aalscholver eiland.

En na even wat speur werk hebben we de zeearend gevonden. Hij is op een van de aalscholver nesten gedoken. En we hebben sterk het vermoeden dat hij een jonge of zieke aalscholver te pakken heeft. hij zit daar goed en peuzelt er op los. De wintertaling komt even langs en de watersnippen zijn er ook weer.

[foogallery id=”14639″]

Dan in de verte zie ik twee witte vliegtuigen aan komen.

Wauw roep ik het zijn twee wilde zwanen. En zo kan ik een hele mooie serie maken van langs vliegend en vervolgens landende wilde zwaan.

Toch wel super hoor die start en landing”s baan hier in het oostvaardersveld.

Zo kan ik ook nog even een langs vliegende aalscholver heel mooi vast leggen.

Uit eindelijk is de zeearend uit het aalscholver nets gekomen en zit uit te buiken op de tak vlak bij het nest.

En als hij dan gaat vliegen gaat hij zijn broer maar even lastig vallen bij de familieboom.

Om niet veel later weer terug te vliegen, en even een eendje uit het water te slaan. De zeearend maakt nog even een ere ronde met het eendje in zijn klauwen geklemd.

De andere zeearend is een beetje boos wand die lust ook wel wat. Door de frustratie vliegt hij vlak langs de nesten van de aalscholvers. die schrikken zo dat ze spontaan uit de boom springen en zich letterlijk in het water laten ploffen. Deze zeearend ging trouwens met legen poten zijn heil verder op zoeken. Dan komt moeder aalscholver even terug om haar kind te voeren. Ik kan zeggen dat gaat niet heel voorzichtig.

Je zou er bijna zelf misselijk van worden. Dan vangt een sperwer ook nog even een eendje.

[foogallery id=”14655″]

Die hij zo te zien even netjes bij zijn familie wil afleveren. Nee toch niet hij gaat toch mee om opgepeuzeld te worden. Zo dat was het dan weer voor vandaag. Als afsluiting nog even het bonte zandoogje.

Graag tot een volgend blogje.

Groetjes, Casper (leven-met)