Waterral houd me voor de gek

Maximumtemperatuur:     15  °C.
Minimumtemperatuur:      03  °C.

19-10-2018

Waterral houd me voor de gek:

Vrijdag ochtend pak ik de spullen bij elkaar en vertrek ik naar de Lepelaarplassen. Ik kleed me goed aan want het is beren koud op de elektrische fiets. Bij de parkeerplaats van het bezoekers centrum de Trekvogel parkeer ik de auto en fiets het laatste stukje naar de lepelaarhut. In de hut zitten al wat mensen over het water te turen wat komen gaat. Het is in de hut behoorlijk koud. Maar de aalscholvers lijken daar weinig last van te hebben.

Het is een af en aanvliegen van vooral grote zilverreigers met hier en daar een blauwe reiger.

De reigers verplaatsen zich iedere keer als een groep aalscholvers gezamenlijk gaan jagen door het water. Wat een prachtig gezicht is het de reigers vliegen van de een naar de ander kant. Geweldig leuk om te zien. Ook de aalscholvers laten zich leuk zien. En sommige vechten om hun droog plekje. En ja dan is elkaar pesten best leuk en dat is dan ook weer leuk vast te leggen op de geheugenkaart.

Na dit stap ik toch weer op de fiets, het is me te koud om stil te blijven zitten in de hut. Buiten schijnt af en toe het zonnetje dus lekker even op de fiets. Ik besluit om een stukje naar de natte graslanden te fietsen. En op het Lepelaarpad kom ik dan toch een ijsvogel tegen langs de sloot kant.

Die gelukkig even blijft zitten om op de foto gezet te worden. Ik fiets door naar het kijk scherm de kiekendief. En ga daar even lekker in het zonnetje staan om op te warmen. En om de prachtige slobeend natuurlijk vast te leggen.

Ik sta even rustig een broodje te eten maar hoor steeds geritsel in het riet. En dan ja een waterral komt te voorschijn. Heel voorzichtig pak ik de camera richt en tja dacht de waterral bekijk jij het even. Dus helaas niks. Maar na tien minuten weer geritsel maar nu had ik de camera gelukkig al in mijn hand. Dus hoef alleen nog maar te richt. Daag zegt de waterral en weer was de waterral verdwenen. Nou ja zeg bij de derde keer moet het me toch lukken. En na 15 minuten wachten ja weer geritsel, Maar nu neemt de waterral een sprongetje in het water en zwemt dan redelijk rustig voorbij.

Tja en dan is het klikker de klik. Ooh ja dacht de waterral ineens, hier stond dat mannetje met die rare toeter.

En als een speedboot verdwijnt de waterral weer uit het zicht en verstopt zich tussen het riet. Maar gelukkig ik heb hem er op staan. Nu even mijn broodje rustig op eten en nog wat leuke koeien op de gevoelige plaat zetten.

Ook grote groepen brandganzen komen binnen vliegen. En zo vliegt de dag weer voorbij. En is het tijd om naar de auto te fietsen en op naar de warme bak koffie.

Groetjes, Casper ( leven-met)