Visarend

Maximumtemperatuur:      14  °C.
Minimumtemperatuur:       04  °C.

15-10-2021

Visarend:

Vrijdag ochtend het is redelijk weer het is nog wat bewolkt maar hier en daar prikt de zon er alweer doorheen. Zal ik het proberen vandaag om even op stap te gaan. Ik heb inmiddels al gegeten en de medicatie genomen. Ik stap in de auto en neem mijn vaste route naar de Praamweg. Ik zet mijn auto neer en loop als eerste even naar de Oeverloperhut. Waar op dit moment nog een paar kleine zilverreigers zitten.

Zo te zien vermaken ze zich hier wel. Twee wintertalingen komen even langs en die zet ik ook even op de foto. Tevens vlak voordat ik weg wil om naar de poelruiterhut te gaan. Laat een slobeend zich nog even van zijn goede kant zien. Verder is het vandaag aan de kant van de Oeverloperhut rustig. Dus na ongeveer een tien minuten pak ik de spullen en ga ik kijken bij de Poelruiterhut. Aangekomen in de hut ben ik eerst helemaal alleen. Het eerste wat ik doe is kijken of de visarend in een van zijn vaste boom toppen zit.

Nee helaas de boomtop wordt bezet door de aalscholver. Ik schakel over op de jonge fuut die zijn visjes weer aan het vangen is. Maar hij/zij is minder succesvol als afgelopen keer met het vangen van vis.

Tja het kan niet ieder dag feest zijn. Een leuke waterhoen laat zich vandaag goed zien. En zo kan ik mooi een aantal plaatjes schieten.

Inmiddels komen er drie dames binnen met hun verrekijkers om hun vogel lijstjes aan te vullen. En zo zien we de witte kwikstaart, die op een riet stengel van zich laat horen.

En dan toch ook nog een koppeltje waterhoen, althans dat denk ik. Ik hou de boom die aan de rechterkant van de poelruiterhut staat goed in de gaten. Je weet maar nooit. In mijn ooghoeken zie ik wat. Het zijn twee wilde zwanen die heel mooi een rondje maken en weer op de hut komen af vliegen.

En zo kan ik een hele mooie serie maken van de wilde zwaan. Inmiddels is het wat rustiger geworden en zijn de meeste vogels gevlogen naar de andere kant. Maar nog geen enkele minuten later zie ik weer wat in mijn ooghoek. Ik snel naar de rechterzijde van de hut en schiet vel tegen het zonlicht de eerste foto.

Ik denk is het hem nou of niet nog een keer kijken tegen het zonlicht in. Ik roep het is de visarend en ja het is hem echt. Op dit moment komt ook net een mede fotograaf van onze groep (Natuur Waarnemers Flevoland) binnen lopen die valt letterlijk met zijn neus in de boter. En daar gaat de camera in sport stand en als een mitrailleur schieten de foto’s op de geheugenkaart. Gelukkig draait de visarend verder door zodat hij uit de tegenlicht positie verdwijnt.

Dat is wel heel lekker hoor hier worden de foto’s toch altijd weer beter van. Maar wat een mooie vogel is dit toch ook, hij/zij is op jacht naar een heerlijke vis. En dat gebeurt gewoon voor onze ogen niet normaal. Je ziet de visarend in de lucht hangen en dan stort hij als een raket naar beneden.

Ook zijn vleugels gaan als een soort pijl form naast zijn lichaam en zo stort hij dan boven op een vis die onder water niks in de gaten heeft. Ook dit heb ik geprobeerd vast te leggen maar wat gaat dit snel zeg bijna niet bij te houden. Toch kan ik hier een aantal mooie platen van schieten. Ik zal dat proberen in een filmpje te zetten zodat het goed te zien is. (Ps het filmpje staat onder dit blog berichtje)

Nogmaals de camera maakt overuren en schiet de geheugenkaart vol. Je hoopt natuurlijk dat de visarend wat dichterbij komt vissen. De visarend vist ongeveer op een 190 meter van de hut eigenlijk net te ver, maar omdat het zonlicht precies nu achter ons is kan ik er toch redelijke foto’s van maken. Maar tot op heden is ieder duik van de visarend helaas mis. En iets wat naar beneden komt moet ook weer om hoog.

En zo gebeurt het dat de Visarend toch een paar keer heel dicht voor de hut komt overvliegen. En dat zijn dan wel gelijk momenten en foto’s om niet meer te vergeten.

Inmiddels komt nog een mede fotograaf van de groep binnen. Ook hij kan zo nog een aantal mooie shots maken van de visarend. Het lijkt wel als of dit allemaal heel lang duurt maar dat is niet zo. Het moment van de komst van de visarend en het vertrek van de visarend is net aan elf minuten. En in deze elf minuten heb ik van de visarend ongeveer een twaalfhonderd foto’s genomen, dat is dus per minuut ongeveer een honderd foto’s. Niet normaal toch. Het levert in ieder geval heel wat uitzoek werk op. Uiteraard halen niet alle foto’s het einde en zullen er ook een hoop weggegooid worden. Maar wat was dit een beleving zeg. Het heeft ook wel gelijk zijn tol geijsd ik ben heel moe en heb veel pijn, maar wat ben ik blij dat ik dit toch heb kunnen vast leggen.  Ik heb gelijk mijn spullen gepakt en ben naar huis gegaan.

bedankt voor het kijken en lezen, graag tot een volgend blogje.

Groetjes, Casper (leven-met)

[foogallery id=”13086″]