Visarend

Maximumtemperatuur:     23  °C.
Minimumtemperatuur:      13  °C.

 31-08-2022

Visarend:

Een dag om niet te vergeten,  Ik zou Alissa even naar school brengen vandaag. Aangezien die met school naar de Ardennen gaan. Maar dat veranderde omdat Robin haar vriend, haar naar school ging brengen. Robin zij ik moet toch vroeg op voor stage. Dus dat liet ik me geen twee keer zeggen, wat doe je dan. Snel boterham maken medicatie innemen en camera pakken en dan in de auto springen. En hop met 120 paardjes in galop vertrok ik richting het Oostvaardersveld. Onderweg zat ik te bedenken waar zal ik als eerste naar toe gaan Oeverloper hut, Poelruiter hut of toch de Krakeend hut. Het werd uiteindelijk gelijk de krakeend hut. Ik parkeer de auto op de knardijk en ga vervolgens via het aangegeven pad richting de krakeend hut. Ik hoor wat, dus doe stil en voorzichtig. Ja daar staat een ree op nog geen 10 meter van mij vandaan.

Zachtjes zak ik door de knieën nou ja zachtjes. Het piepen en kraken van de gewrichten verraad mijn aanwezigheid en de ree kijkt op. Even snel een paar foto’s en ja ze staat er op. Na het maken van de paar foto’s schiet de ree er vandoor. Maar ik heb de ree er mooi opstaan. Nou dat was al een aardig cadeautje. Ik ga weer verder en breng het piepen en kraken van de gewrichten weer in gang. Ongeveer halverwege kom ik een mooie zwartkop vrouw tegen, wel wat verscholen maar toch leuk om vast te leggen.

Aangekomen bij de krakeend hut zet ik nog even een paar konikpaarden op de foto. Wel op afstand hoor ze zijn mij te groot.

Zo in de hut ben ik samen met een collega fotograaf Pieter. En zo begint mijn dag een beetje form aan te nemen. Zouden die geluks momentjes van deze morgen met de ree en de zwartkop door zetten vandaag. Ach we zien het wel natuur is zo veranderlijk als de pest. We beginnen vandaag met een vondst van tweehonderd gulden. Ja u hoort het goed tweehonderd gulden pff dat is wel weer even geleden, maar hier zijn toch echt twee mooie watersnippen.

Ook een mooie kemphaan staat lekker dichtbij.

Het eilandje is aardig in trek vandaag, de vogels wisselen elkaar af. Nu is het de beurt aan de bontbekplevieren ze zijn vandaag met zijn tweetjes.

Ik denk nu ik de foto beter heb gezien dat het twee juveniele kleine plevieren zijn. En dan wisselen ze weer even en komt de oeverloper even gezellig langs. En om een oeverloper van en witgatje goed te kunnen onderscheiden vertelde mijn collega fotograaf Pieter een ezelsbruggetje. Tuurlijk als ze dichtbij staan kan je door de grote al makkelijke zien wie welke is. Maar als ze wat verder weg staan wordt het al weer wat lastiger.

Denk dan aan het Nike embleem die op de zijkant van de schoenen staat. Zo ziet de zijkant van de oeverloper er ook uit. Ik vond hem heel goed. Maar nu terug naar de vogels. Inmiddels komt er een jonge aalscholver aangevlogen die ik even in het mooie zonlicht probeer vast te leggen.

En dan vliegt ineens alles op. Pieter en ik kijken goed door de openingen van de hut naar buiten. Zou toch niet door ali komen, en dan zie ik een rover vliegen boven het water. Uiteraard ziet mijn collega het ook en maken we foto’s.

En we zeggen eigenlijk te gelijk hee dat is de visarend. Zo nu gaan we er even goed voor zitten en zo knallen er heel wat visarend foto’s in de camera. We zien de visarend hoog in de lucht de plas afzoeken. We beginnen ons al een beetje voor te berijden op die mega snoekduik of visarend duik natuurlijk. Maar in ieder geval een duik naar vis. De visarend doet wel een paar schijn aanvallen.

maar hij zet niet door. Wel jammer hoor.  Maar na ongeveer een minuut of vijf cirkelen en schijnaanvallen komt de visarend toch even een cadeautje brengen. De visarend komt recht op ons afvliegen en knalt zo de camera in.

Wat een prachtige vogel is dit toch ook en wat een schouwspel hebben we even in vijf minuten gezien. Geweldig gewoon, niet normaal en wat een geluk ook deze morgen. Zo de rust komt weer over de plas en in de hut. Even snel een broodje naar binnen werken want je weet nooit wat komen gaat. Inmiddels zijn de watersnippen en het witgatje naar de ander kant van de hut gegaan.

En zo verwelkomen wij weer een nieuwe gast een tapuit, dus snel de camera er weer bij en schieten maar. En zo vliegen de foto’s op de geheugenkaart.

We verplaatsen ons weer naar onze vaste plek in de hut voor vandaag, en vanuit deze positie hebben we een goed overzicht. En dan is ook de zeearend aanwezig natuurlijk zitten we klaar met onze camera. Hij blijft nog wat ver weg maar de foto zijn al weer gemaakt en staan op de geheugenkaart. De zeearend land uiteindelijk aan de overkant van de plas, dat is toch ruim 300 meter. Dus de foto kwaliteit is dan echt wel wat minder, maar ik ben er nog steeds heel tevreden mee.

De zeearend vliegt dan ook weer snel richting de hogeboom die in het oostvaardersveld staat. Maar we worden wel weer even op scherp gezet door een soort verwant en dat is de bruine kiekendief die lekker aan het jagen is.

En dan komen er wat eendjes langs vliegen de slob eend en de wilde eend altijd leuk en zeker in vlucht.

Dan komt Ali de aalscholver even heel dichtbij, langzaam laat ik de camera kantelen en maak even snel wat foto’s. De aalscholver werd er draaierig van.

Een witgatje komt aanvliegen en heeft wat leuks mee genomen, en dat is de gele kwikstaart. De gele kwikstaart loopt op het eiland maar wordt snel verjaagt door zijn soortgenoot de witte kwikstaart.

Dan is er weer actie. De zeearend heeft zijn hoge boom verlaten en nu zoeken waar hij vliegt. Gelukkig hebben we hem snel in de picture, en vliegt hij onze kant op. Ja dat ratel geluid is de camera. Ik heb maar een plakbandje op de ontspanknop geplakt en nu vliegen de foto’s weer de camera in. En ook de zeearend heeft net als de visarend nog even een cadeautje voor ons.

En komt dus redelijk dichtbij langs de hut vliegen. Geweldig en zo vliegt de vliegende deur even langs de hut.  Zo nu de zeearend weg is denken de vogels dat het wel weer veilig is. Zo komt er een viertal Casarca’s aangevlogen, wat prachtige kleuren komen er voorbij vliegen.

En ja de ontspan knop is dus nog steeds ingedrukt, en zo vliegen de Casarca’s ook de geheuegenkaart op. Als dit niet heel veel geluk is voor vandaag dan weet ik het niet meer. Als toegift geeft een bruine kiekendief nog even een vliegshowtje die we niet kunnen missen. Ik heb mijn spullen gepakt zeg Pieter gedag en ga richting de auto. Als laatste zet ik nog even wat konikpaarden op de foto, en een buizerd cirkelt boven mijn hoofd als of hij denkt dat ik een lekker hapje ben.

Misschien ben ik dat ook wel! maar niet voor de buizerd. Bedankt voor het lezen en kijken naar het visarend verhaal. Hopelijk tot snel in een volgend blogje.

Groetjes, Casper (leven-met)