Oostvaardersveld en het onverwachtse

Maximumtemperatuur:     18  °C.
Minimumtemperatuur:      03  °C.

06-11-2018

Oostvaardersveld en het onverwachtse:

Dinsdagmorgen ik breng eerst even de hulp-boswachter naar school en ga dan gelijk door. Onderweg naar het Oostvaardersveld controleer ik ook nog even een paar plekken. Maar gelukkig is het vanmorgen allemaal weer oké geen vuil en vuilstort gevonden. Aangekomen bij de praamweg parkeer ik de auto en pak ik de spullen. Ik heb vandaag geen scootmobiel bij me omdat het toch behoorlijk koud is zo in de morgen. En anders kom ik helemaal stijf van de kou aan in de hut. Maar eerst loop ik even rustig naar de oeverloperhut. Waar het op dit moment uit gestorven is. op een paar wilde eenden en ganzen na dan. Maar even de spieren laten ontspannen, en dan loop ik rustig naar de poelruiterhut. Onderweg hoor ik vele goudhaantjes maar helaas kan ik ze niet vinden en zitten ze ver in het bos verscholen. Aangekomen bij de poelruiterhut zie ik een bekende collega fotograaf en dat is Peter. En er zijn natuurlijk ook wat andere vogelspotters / fotografen aanwezig. De ijsvogel is helaas al geweest, geeft Peter aan. En de ijsvogel is inderdaad in geen velden of wegen meer te bekennen. Het lijkt rustig te zijn. Met wat actie van de binnen komende grauwe ganzen of wel kamikaze piloten blijft het altijd leuk.

Peter vraagt aan mij of ik ook bij de waarneming een paar weken gelden was van de roerdomp. Nee geef ik aan die heb ik net gemist. Maar jij hebt mooie foto’s kunnen maken samen met je klein zoon. Peter glundert en geeft aan dat het een geweldige dag was samen met zijn kleinzoon. Heerlijk als mensen zo kunnen genieten en dan ook nog samen met zijn kleinzoon. Die volgens mij ook voor het eerst een mooi roerdomp heeft kunnen zien. En tijdens het verder kletsen roep ik ineens daar vliegt de roerdomp.

En wonder boven wonder kon ik hem vast leggen. Helaas was het licht niet optimaal. Maar blijft super om deze vogel te kunnen zien en vast te leggen. Zo na dit vraag ik of we even over de ijsvogel moeten gaan parten want je weet maar nooit. De andere spotters geven aan dat we ook nog even over de waterral moeten hebben want die staat ook hoog op het verlanglijstje. U begrijpt het al na velen tientallen minuten kletsen nog steeds geen ijsvogel of waterral. Wel komt even een meeuw langs die heel graag op de foto wilt.

De meeuw is een goed model en blijft goed in de lens kijken. Prachtig gewoon wou dat ik vaker van deze modellen voor de camera kreeg. Uiteraard zijn ook de eenden het haasje. Zowel de mooie slobeend als de wilde eend worden even vakkundig op de foto gezet. Nadat het een poosje rustig is geweest komen de grauwe ganzen weer aangevlogen om hun buikjes vol te eten. Ik spot een nieuw soort grauwe gans. Het is de tandem grauwegans, nog nooit eerder deze soort gezien.

Leuk is het wel om te zien. En natuurlijk een geluks opname. Ach in deze tijd moeten we ook af en toe maar even een klein beetje lol maken toch. Het leven is al serieus genoeg. Dan is de roerdomp weer in het beeld en vliegt weer naar de overkant.

Ook nu kan ik hem mooi vast leggen. Wel weer mooier als de eerste keer. Zo ik pak mijn spullen weer en ga mezelf weer in beweging zetten. Het zo stil zitten en staan is niet heel lekker. Dus hop in de bennen wagen. Via het praambos loop ik weer naar de auto en kom onderweg nog een leuke vink tegen.

Die ik toch even op de foto zet. De ISO is Sky High maar het blijft een leuk vogeltje. Nog even de konikpaarden die op de landtong staan van het Oostvaardersveld vast leggen en dan stap ik in de auto. Ik kijk even op de klok en heb nog een klein beetje speling. Dus in de auto en nog even de knardijk afspeuren. En vlak bij de Oostvaarderdijk kan ik toch nog even een mooie torenvalk vast leggen.

Die heel wel willend was om op de foto te gaan. Wat een klein beetje zon licht al niet kan doen met een foto. Sta er soms gewoon versteld van. De torenvalk was de afsluiting voor vandaag en ben ik inmiddels onderweg naar huis. Bedankt voor het lezen en kijken naar dit verhaaltje. En wellicht tot een volgende keer.

Groetjes, Casper (leven-Met)