Oostvaardersveld & de vier musketiers

Maximumtemperatuur:     11  °C.
Minimumtemperatuur:        8  °C.

16-11-2017

Oostvaardersveld & de vier musketiers

Donderdag ochtend. De dag begint vandaag met koffie doen bij boswachter Leo & Jakko. En koffie blijkt ook nog eens met gebak te zijn aangezien Jakko geslaagd is voor zijn BOA. Nogmaals van harte gefeliciteerd Jakko en bedankt voor het heerlijke stukje taart en gezelligheid. We kletsen gezamenlijk weer even lekker bij. En dan is het tijd dat we weer wat gaan doen. Ik pak de auto weer en rijd terug in deze grijze wereld. Ter hoogte van de Kleine Praambult kriebelt het toch, oké ik parkeer de auto en pak de spullen. Ik rij met de scootmobiel door het praambos en sla rechtsaf richting de oeverloperhut. Dan vol in de remmen daar staan de vier musketiers. Snel de camera tas pakken en de camera er uit halen.

En dan vast snel een paar foto’s maken van de vier musketiers. Wat is het toch een feest om de edelherten zo tegen te komen.Tja en dan rustig steeds een stukje verder en foto’s maken natuurlijk. Ook maakt een andere fotograaf vanaf de andere zijde foto’s. Ik probeer wat in de kant te staan zodat hij wat foto’s kan maken zonder mij er op. Althans als dat gelukt is natuurlijk. Ik kan weer verder rijden omdat de andere fotograaf zijn weg heeft vervolgt.

En de edelherten dus die kant op kunnen lopen. Heel rustig rijd ik steeds een stukje die kant op. Hierdoor kunnen de edelherten rustig ook die kant op en dat doen ze ook. twee edelherten gaan rechtdoor het veld in. Een edelhert gaat rechts en de ander links richting oeverloperhut. Ik rij ook rustig die kant op en het edelhert kijkt me nog even aan.

Het andere edelhert wat rechts af was gegaan staat bij het hekje om er overheen te springen. Ik hoor in de verte een auto aan komen en het lijkt er op dat het edelhert dit ook ziet. Het edelhert besluit om toch maar niet over te steken.

Pfff kreeg het al een beetje benauwd. Wat een super beleving was dit weer zeg te gek gewoon. Na de edelherten ga ik naar de overzijde naar de poelruiterhut. Ik hoop vandaag natuurlijk die malle roerdomp op de foto te kunnen zetten. Bij binnen komst in de hut zie ik nog net de staart van de roerdomp verdwijnen in het riet. En is de roerdomp uit het zicht. Dan zijn de andere bewoners van het Oostvaardersveld weer hoorbaar de waterrallen.

Wat een lawaai maken ze toch het lijkt wel weer moord en brand. Natuurlijk is de grote visser er ook weer. De fuut hengelt de ene na de andere vis binnen. Hij vreet zich nog steeds vol en spekt lekker zijn vet reserves. Een hoog piepjes geluid trekt even de aandacht dat moet een goudhaantje zijn. Het is even zoeken naar het kleinste vogeltje van het land. Ik heb de marathon weer gehad in de hut maar uiteindelijk zie ik hem. En klik ik heb je, zo dat is leuk het is zelfs een vuurgoudhaan.

Een kuifeend zwemt voor de hut langs en kan mooi vastgelegd worden door de camera. De roerdomp blijft verstopt en laat zich niet zien. De winterkoning zingt zijn hoogste lied en is goed gestemd ondanks het grijze weer. J-P is inmiddels ook aangeschoven en ziet een mooie waterral langs schuiven die kan ik mooi weer platen. Ook de andere mensen in de hut roepen we er even bij en ook zij kunnen de waterral mooi vast leggen. Onze grote blauwe vriend komt ook nog even samen met de aalscholver. Ik sluit af vandaag met de Slobeend.

Ik slobber zelf ook weer via het slobberpad naar de auto, het was een mooie ochtend. Met dank natuurlijk aan de gezelligheid van boswachter Leo & Jakko en natuurlijk de mooie edelherten. En de fans in de poelruiterhut. Bedankt voor het lezen en kijken.

Groetjes, Casper (leven-met)