Oeverloperhut & waterpieper

Maximumtemperatuur:     10  °C.
Minimumtemperatuur:        8  °C.

15-11-2017

Oeverloperhut & waterpieper

Woensdag ochtend. De ochtend begint vandaag bij de oeverloperhut met een wel bijzonder kleine gast. En dat is de waterpieper. Wat een leuke vogel is dit ook.

De waterpieper is lekker bezig met zijn hapje bij elkaar te scharrelen. Verder is het aan deze kant erg stil en snel ik mij naar de overkant van het Oostvaardersveld. Ook vandaag is het erg grijs weer. Het poelruiterpad wordt inmiddels erg drassig en vol met blubber maar de scootmobiel doet het erg goed en rijd tot op heden overal door heen. Mijn eigen 4×4 turbo slak. Wim collega spotter van natuur waarnemers Flevoland  komt net aanrijden. Ik wacht even op Wim en samen gaan we via het modderpad naar de hut. Zo aan gekomen bij de hut zitten er toch al een aantal mensen. Hé dat is gezellig allemaal mensen van de groep natuur waarnemers Flevoland oh op een na dan en dat is Henk 2. Van de groep natuur waarnemers Flevoland zijn Henk, Wim, Aant, J-P en ik zelf. Het is een gezellige boel en er wordt heel wat gekletst. Maar er wordt ook iets streng bewaakt en dat is een bepaalde plek in het Oostvaardersveld.

Een persoon blijft steeds naar de zelfde plek turen en houd het goed in de gaten. Tja wat zou daar nou toch kunnen zitten. Nou die malle roerdomp zit weer op zijn plekje maar is bijna niet te zien. De ijsvogel zorgt samen met de fuut voor de nodige afwisseling. De fuut laat weer even zien waar de fuut goed in is en dat is vissen.

Jeetje als het zo doorgaat dan vist de fuut de plas leeg. We krijgen inmiddels hoog bezoek boswachter Mikal komt aan gereden en komt even een praatje maken met ons allemaal. De ijsvogel laat zich ook nog even zien tijdens het bezoek van boswachter Mikal.

En kijken we met zijn allen even naar de blauwe vriend. Dan gaat mijn telefoon en zie ik dat Michael van waterschap ZuiderZeeland een berichtje heeft gestuurd. Ik antwoord even terug en dan blijkt ook Michael een bezoek te brengen aan de poelruiterhut. Nou dat wordt gezellig, zo iemand koffie en kantine koeken bij zich. Helaas kunnen we onze belangrijkste gasten geen warme kop koffie met koek aanbieden. Gelukkig is het er niet minder gezellig door. Michael komt even de muskusratten vallen controleren en maakt ook nog even gezellig een praatje met mij. Het hoge bezoek gaat weer vertrekken en ik pak ook mijn spullen bij elkaar en ga richting de auto. Natuurlijk stop ik nog even bij de oeverloperhut. Je weet maar nooit wat je nog even ziet.

De pijlstaarten en de waterpieper laten zich even heerlijk op de geheugenkaart vast leggen. En na een poosje ga ik naar de auto. En ruim ik de spullen op scootmobiel weer in de kofferbak camera in de tas en rijden maar richting huis. Graag tot een volgend blogje.

Groetjes, Casper (leven-met)