Oostvaardersplassen en het Julianapad

Maximumtemperatuur:    2  °C.
Minimumtemperatuur:    -4  °C.

06-02-2018

Oostvaardersplassen en het Julianapad:

Dinsdag ochtend ik heb buiten even gevoeld maar jeetje wat is het koud zeg. Dat gaat hem niet worden deze ochtend. Dus begint de ochtend met een paar dikke houtduiven in de tuin.

Vanachter het dubbelglas is het lekker toefen zo. Maar in de loop van de ochtend gaat dan toch de zon meer schijnen. En besluit ik om na het middag eten en de medicatie even een rondje te maken. Maar dan wel met de auto. Ik vertrek naar de Grote Praambult. Bij de Grote Praambult stap ik toch even uit en maak ik wat foto’s van de edelherten op de vlakte.

Door dat de zon schijnt, en het nog niet heel warm is kan je heel ver kijken over de vlakte.Ook is vanaf hier het zeearend uitkijk punt en wigbels eiland goed te zien.

Ik ga snel weer in de auto zitten en ga verder rijden. Ik stop even bij de weg versmalling vlak bij de Oeverloperhut en besluit om er even naar toe te gaan. Op het pad naar de oeverloperhut wordt ik verrast door een Heggenmus die heerlijk in het zonnetje zit te fluiten.

Verder is het heel stil en koud. Dus hop naar de auto en weer verder. Uiteindelijk kom ik uit bij de parkeerplaats op de Oostvaardersdijk en besluit ik daar om even over het Julianapad te lopen. Het liefst had ik de scootmobiel meegenomen. Maar daar is het me gewoon te koud voor. Dus om toch een beetje te genieten moet ik het helaas lopend doen. En ik kan je zeggen dat is geen pretje. Maar klagen heeft geen zin ik probeer te genieten.

Eerst maak ik nog wat foto’s van het markermeer met de boten van Boskalis er op. Dan loop ik toch even naar beneden en ga het Julianapad op. Er is niet veel te zien maar maak toch een paar leuke foto’s. Ook de zilverreigerhut mag dit keer niet ontbreken.

En zo beland ik uit eindelijk weer in de warme auto en moet ik echt even tien minuten bij komen. Alles doet zo zeer in de benen bah. Na bijgekomen te zijn ga ik verder en rij ik terug via de Oostvaardersdijk. Waar ik nog even een tussen stop maak bij het haventje. En een mooi nonnetje op de foto zet. Maar ook nog een langs varend vrachtschip staat er mooi op. Dan is na dit koude avontuur de koek echt op en ga ik snel naar huis en warm ik hopelijk op. Graag tot een volgend blogje.

Groetjes, Casper (leven-met)