Oostvaardersbos verrassingen

Maximumtemperatuur:     13  °C.
Minimumtemperatuur:       -1  °C.

 09-03-2022

Oostvaardersbos verrassingen:

Na een aantal dagen met flinke oorpijn helaas weer door een gehoorgang ontsteking, wilde ik vandaag echt even naar buiten. Dus goed inpakken en een dikke muts op voor het oor. Ik hoop vandaag toch echt een keer de edelherten tegen te komen. Met volle moet rij ik naar mijn vaste plekje bij het bezoekers centrum de Oostvaarders. De auto geparkeerd en spullen gepakt, staan daar toch ineens twee edelherten.

Snel even de camera richten en zo een paar foto’s van de edelherten op de geheugenkaart zetten. Zo dat is vast binnen. Ik besluit om gelijk maar even het Oostvaardersbos gedeelte te bezoeken. En zo kom ik op mijn eerste stukje een mooi roodborsttapuit tegen.

Ik pak snel de camera en gelukkig blijft de vogel lang genoeg zitten voor een paar plaatjes. Dan kijkt een rietgors nog even van de grond omhoog en vraagt zet je mij ook even op de foto.

Tuurlijk doe ik dat. En zo vliegt de rietgors ook de geheugenkaart op. Ik ga weer wat verder en kom een mooi roodborst tegen. Die al van nature fotogeniek zijn, bij deze roodborst is het niet anders en laat zich van zijn beste kant zien.

Maar er wordt gevloten door een mooie pimpelmees of ik nog even terug kan komen. Vergeet mij niet fluit hij nog een keer. Dus zo gezegd zo gedaan ook de pimpelmees wordt vakkundig vast gelegd.

De pimpelmees maakt er nog al een showtje van deze. Hij laat de een na de andere paaldans techniek zien. Ik heb het wel weer gezien hoor. Ik ga nu weer even verder. Hoop natuurlijk ook nog wat edelherten tegen te komen in het bos gedeelte. Maar tot op heden zie ik ze niet. Ik loop nog even een stukje verder om verrast te worden door een groepje koperwieken.

Een van de koperwieken gaat er even mooi voor zitten, en kan ik zo mooi vast leggen. Niet veel later zie ik wat heen en weer springen / vliegen tussen de struiken en de bomen. Ik zie daar het allerkleinste vogeltje van Nederland heen en weer gaan. Nu maar hopen dat ik wat ruimte vindt om tussen alle takken door een gaatje te vinden.

Uiteindelijk lukt het en kan ik deze prachtige vuurgoudhaan op de foto krijgen. Zo ik heb al aardig wat mooie plaatjes van deze ochtend kunnen maken. Ik ben er in ieder geval weer heel blij mee. En ja de pijn is aanwezig maar die kan ik even onderdrukken door heerlijk bezig te zijn. Ik sta even lekker bij een van de slootjes in het bos, even lekker in de zon op te warmen. Komt daar ineens een Ali (aalscholver) aangevlogen.

Hij kijkt of hij over mij heen kan om zo te landen, en zet vervolgens zijn vlucht voort.

En zo vliegt hij mooi over mij heen om in de sloot achter mij op zoek te gaan naar zijn hapjes. In de sloot staan verder nog een mooie blauwe reiger en komt ook nog even een waterhoentje te voorschijn.

Na dat ik opgewarmd ben begin ik weer aan de retour tocht. Maar ik zie in mijn ooghoeken iets tussen de bomen bewegen, ik pijl de plek en pak de camera.

Wauw een buizerd zit even op een takje rond te kijken. Dus maak ik snel even een paar foto’s. uiteraard van grote afstand maar de buizerd staat er mooi op. Ook ver tussen de bomen zit een andere vogel heerlijk in het zonnetje. het is een mooie merel.

De vlaamsegaai ofwel gaai tegenwoordig vliegt lekker een stukje mee richting de auto.

En zo kom ik ook nog even de heggenmus tegen. Om zo uiteindelijk toch nog een edelhert te spotten tussen de bomen. Ik blijf even staan en maak een paar foto’s. Zo laatste stukje en dan ben ik bij de auto. Bij de auto wordt ik bedankt voor mijn bezoek aan de Oostvaardersplassen en het Oostvaardersbos, door de roodborst boswachter.

En zo stap ik voldaan met een hoop foto’s weer in de auto. En nu op weg naar huis. Bedankt voor het lezen en kijken naar dit verhaal. en tot een volgend blogje.

Groetjes, Casper (leven-met).