Oostvaardersbos kleuren pracht

Maximumtemperatuur:      8  °C.
Minimumtemperatuur:      -1  °C.

18-11-2018

Oostvaardersbos kleuren pracht:

Zondag ochtend het plan is om een rondje te maken in de driehoek. De hulp-boswachter staat er weer klaar voor en ik ook bepakt en bezakt laden we de auto in. Ook de scootmobiel gaat mee vandaag. Dus ik pak de spullen en de hulp-boswachter gaat vast in de auto zitten. Nog even de foto tas en de accu. Maar dan ineens de hulpboswachter moet nog even naar de WC. Dus even wachten, en even de kleren weer goed in haar broek stoppen ze moet wel netjes mee en het is erg fris. Zo we kunnen papa oké ik start de auto en we rijden via de trekweg en de praamweg naar de bestemming. Ter hoogte van de Praamweg bedenk ik me eens Chips waar is de accu. Ooh die heb ik in de gang laten staan. Nou dat is niet handig hoor ik de hulp-boswachter roepen van af de achterbank. Nee dat kan je wel zeggen. En nu papa gaan we de accu even halen nou dat denk ik niet kanjer. Ik moet even denken wat we kunnen doen. Weet je wat we gaan even naar het pad van de grauwegans en kijken daar even in de hut.

Als we daar dan klaar zijn dan rijden we naar huis om de accu op te halen. En maken dan een rondje door het Oostvaardersbos of in de volksmond fluitbos genoemd. Prima geeft de hulp-boswachter aan en parkeren we de auto op de knardijk. En lopen we op ons gemak naar de hut. Onderweg horen we velen goudhaantje maar ook vandaag zijn ze te ver weg om te zien en te vinden. Aangekomen in de hut is het uitgestorven. Behalve dan de boom met aalscholvers op een kilometer afstand die zit vol.

Het is heel stil maar we hebben de hut voor ons zelf. Na lekker even een koekje en wat drinken, maken we ons klaar om toch maar naar de auto te gaan. En dan ineens komen er honderden Bonte Strandloper aan gevlogen tja en dat willen we nog wel even zien natuurlijk.

Helaas landen ze niet bij de hut in de buurt. Maar komen ze wel een paar keer langs vliegen. Dat is natuurlijk ook heel leuk. Zo op naar de auto en naar huis om de accu op te halen. Onderweg naar de auto hebben we dan toch nog even een geluks momentje met een goudhaantje.

En vlak bij de auto nog een leuke roodborst. Nu als een speer naar huis en de accu inladen zodat we nog een rondje Oostvaardersbos kunnen maken. Zo gezegd zo gedaan en hebben we de parkeerplaats opgezocht bij de Hugo de Vries weg. Hier pak ik de scootmobiel uit de auto en de accu natuurlijk en rijden we het Oostvaardersbos binnen. Onderweg komen we velen vinkjes tegen.

Maar ook hier de prachtige kleuren van de bomen. Die we op verschillende manieren natuurlijk vast leggen. En tijdens het vast leggen van een van de mooie bos plaatjes komt er ook nog even een figurant in het beeld gelopen.

De eenzame hartloper, hij vraagt of hij er goed opstaat en het moet wel op de voorpagina geplaatst worden. Ik doe mij best geef ik aan. We vervolgen de route door het Oostvaardersbos. We vinden dan een zelf gemaakte beschutting plek.

Zo geeft de hulp-boswachter lachend aan die edelherten en konikpaarden zijn wel handig. Tja wat moet je daar nou op zeggen heerlijk toch. We maken ons rondje in het bos af, het is toch wel heel koud aan het worden. En zo stil zittend op de scootmobiel helpt niet echt. Wij zijn bij de auto en de spullen zijn weer ingeladen. Nu op naar de warme koffie en warme chocomelk met pepernoten. En zo is dit rondje ook weer aan zijn eind gekomen. Bedankt weer voor het lezen en kijken. Graag tot een volgend blogje.

Groetjes, Casper (leven-met)