Nattegraslanden Lepelaarplassen

Maximumtemperatuur:      8  °C.
Minimumtemperatuur:      -2  °C.

20-03-2021

Nattegraslanden Lepelaarplassen:

Zaterdagmorgen het weer ziet er lekker uit en de zon schijnt. Er staat weinig wind maar heel warm is het niet. Zal ik wel of zal ik niet even de fiets pakken. Het is de hele morgen een dilemma. Ik heb al aardig wat energie verbruikt om op te starten vandaag. Maar wil zo graag even naar buiten, met de camera even op stap. Ik zet toch de stap om naar buiten te gaan. Eerst even de medicatie voor de middag innemen en dan vertrek ik met de fiets. Ik wil vandaag even naar de Lepelaarplassen om op het Lepelaarpad even te genieten van het zonnetje. En misschien wel wat leuke vogels te spotten. Als eerste stop ik gelijk even bij het begin van het Lepelaarpad, om even op adem te komen en de spieren weer even spanningsloos te krijgen. Ter hoogte van het Muiterseiland hoor ik een ijsvogel, snel kijk ik om me heen. En in een flitst vliegt de ijsvogel zo maar voorbij. Maar in de naast gelegen sloot zwemt een mooi nonnetje (vrouw) dat maakt dan weer een hoop goed.

Ik fiets weer even een stukje verder en ga richting het Zeeroverseiland. Hier kan ik weer even naar de futen kijken. Ze zijn druk met hun nestjes bezig. En zo kan ik ze mooi op de geheugenkaart zetten.

Na een minuut of tien besluit ik om weer verder te fietsen. Verder via het Lepelaarpad om richting het kiekendief uitkijkpunt te gaan. Onderweg stop ik nog een keer aangezien ik de geoorde fuut spot op de Noorderplassen.

Uiteraard heel ver weg, en vol tegen het zon licht in moeten fotograferen. Maar je kan zien dat het de geoorde fuut is. Blijft toch leuk om dit soort vogels te kunnen spotten. Het houd het spannend. Er is geen dag het zelfde in de natuur, je weet nooit wat je tegen komt. Even later ben ik dan toch aangekomen bij het uitkijkpunt de kiekendief. Zo nu even echt tot rust komen en alles weer proberen te ontspannen. En natuurlijk genieten van het uitzicht over de natte graslanden. Zo ziet mijn oog wat ritselen door het riet.

En dan komt het bolletje wol toch tevoorschijn. Het kleinste fuutje van Europa de dodaars. En zo kan ik dan heerlijk wat mooie plaatjes maken.

De kuifeend (man) komt ook even buurten en verdwijnt ook weer snel helaas. Maar ook de kuifeend staat weer op de geheugenkaart.

En zo is er best wel het een en ander te zien. Intussen hoor je de speedboten weer heen en weer knallen over de Noorderplassen. En dan komt Ali ook nog even langs ik hoop natuurlijk dat hij een kanjer van een vis vangt.

Helaas is die hoop niet gelukt en verdwijnt de aalscholver uit het beeld. Dan valt mijn oog op een Bad-ass surfer. Je moet wel heel goed kunnen surfen om met dit koude weer niet in het water te vallen. Maar deze Bad-ass, surft er op los en mocht hij toch in het ijskoude water terecht komen.

Dan staat het hulpdienst nummer in ieder geval op zijn zeil, mocht hij het van de schrik vergeten zijn in het koude water.

De ganzen vliegen ook af en aan dus staan deze ook op de foto.

Een pimpelmees komt nog even een rietstengel slopen en is erg geduldig voor de foto.

Inmiddels is de zon achter het grijzen wolkendek verdwenen. En dan daalt de temperatuur toch ook weer snel. Ik maak me dan ook klaar om aan de terugtocht te beginnen. En natuurlijk vloek ik weer even op mezelf omdat ik eigenlijk al weer veel te ver ben gegaan. Tja maar zal toch weer terug moeten. Dus hop weer op de fiets, en standje 9 in de trapondersteuning. Onderweg stop ik uiteraard nog wel even een paar keer. En zo zie ik een mooie spreeuw zitten in het gras. Maar voordat ik de camera gepakt hebt vliegt hij de boom in.

Gelukkig wel dichtbij maar hij blijft ver verscholen zitten tussen de takken. Ondanks dit maak ik een paar foto’s. en wat een kleuren pracht heeft de spreeuw zeg.

Kijk zelf maar even naar de foto.

Ik ben weer ter hoogte van het muiterseiland aangekomen. Ik stop nog even of ik de ijsvogel hoor of zie. En ja daar komt hij aangevlogen. Dus sluip ik over het pad om wat dichterbij te komen en daar gaat de camera. Nee rustig maar, de camera valt niet maar gaat in ratel stand.

Dus het geheugen kaartje wordt weer even warm gestookt. Zo die staat er weer op het ijsvogeltje. En als toegift komt ook nog het nonnetje (man) voorbij.

Wat heb ik weer een mazzel vandaag. Nu echt richting huis. Bij thuiskomst even krachtvoer eten, en languit op de bank. Man man wat zal ik het weer moeten ontgelden de aankomende dagen. Bedankt voor het lezen en kijken naar de plaatjes.

Hopelijk tot een volgend blogje.

Groetjes, Casper (leven-met)