Lepelaarhut en de kwikstaart

Maximumtemperatuur:   13  °C.
Minimumtemperatuur:      1  °C.

23-03-2017

Donderdag ochtend wordt lepelaarhut ochtend. Na het wegbrengen van de hulp-boswachter ga ik naar de lepelaarplassen. Ik heb de elektrische fiets mee, ondanks dat ik me eigenlijk nog steeds beroerd voel. Maar ik wil even er uit en van het mooie weer genieten. Even met iets anders bezig zijn dan alleen die f*king pijn. Ik rij nu de oostvaardersdijk op en parkeer de auto bij bezoekers centrum de trekvogel. Ik pak de spullen bij elkaar en pak de fiets van de auto en rij via het trekvogel pad naar de lepelaarhut. Aangekomen bij de hut is er nog een andere​ spotter aanwezig. Maar die staat eigenlijk al weer zijn spullen in te pakken. Dus ben ik helemaal alleen in de lepelaarhut. Ook hier is het heerlijk wat is het mooi weer en wat een hoeveelheid aan kuifeenden niet normaal.

Ook de blauwe reiger is weer lekker aanwezig. Ook een paartje slobeend mag niet ontbreken.  Ik hoor de ijsvogel en kijk om me heen ja daar zit hij. Eindelijk sinds lange tijd weer een ijsvogel gezien.

Een leuk klein bolletje wol ( dodaars ) komt even de show stelen. Intussen is ook mede collega spotter Reinier binnen gekomen. En maken we wat opnames van de dodaars. Ondertussen kletsen we natuurlijk wat af.

Ook even over de toekomstige camping die om de hoek eventueel gaat komen. We zijn er niet gerust op dat dit een verbetering voor het gebied is. Nu worden we even onderbroken door twee mooie kwikstaarten die voor ijsvogels spelen. Ook deze vogel is razend snel en heel moeilijk in vlucht vast te leggen. Maar omdat ze zo lekker bezig zijn met het vangen van vliegjes en larfjes in en op het water kunnen we lekker oefenen.

Nou ik moet nog wel even verder oefenen hoor. Jeetje wat zijn ze snel. Maar ze maken er een fantastisch schouwspel van. Ook het bolletje wol vraagt weer om aandacht. De dodaars heeft een mooi visje gevangen en laat dat maar wat graag zien. De dodaars zit het visje naar binnen te werken en dan toch maar niet.

De dodaars laat het visje uiteindelijk liggen. Ik zeg tegen Reinier nou dat visje was zeker over datum. Het blijft een komen en gaan van prachtige momenten. Dan zit aan de overkant van de plas een zwaan die het op zijn heupen krijgt. De knobbelzwaan is steeds grauwe ganzen aan het verjagen. En dit doet hij niet voor vijf minuten maar dat doet​ hij het aankomend half uur. Uiteindelijk komt de knobbelzwaan wat meer richting de hut en kunnen we het op de foto zetten.

Wat een drukte maker. Nou is het voor mij ook tijd om te gaan. Ik pak de spullen en zeg alle collega spotters even gedag en tegen Reinier zeg ik tot een volgende keer. Nu weer op de fiets naar de auto en dan naar huis. Bij thuiskomst foto’s op de cloud en even proberen een kopje koffie te drinken. Zo even op adem gekomen. Graag tot een volgend blogje.

Groetjes, Casper ( Leven-Met )