Konikpaarden gedrag in het Oostvaardersveld

Maximumtemperatuur:   23  °C.
Minimumtemperatuur:   08  °C.

 07-08-2017

Vandaag ga ik samen met de hulp-boswachter op stap. We beginnen vandaag bij de grotepraambult waar we iemand in het veld zien lopen. Dit is een veld onderzoeker in opdracht van Staatsbosbeheer. Verder op de vlakte van de Oostvaardersplassen zien we volgens ons kiekendieven stoeien in de lucht. Het is heel ver weg maar probeer het toch even vast te leggen.

Hierna gaan we door en parkeren de auto bij de kleine praambult. Hier pakken we onze spullen en de scootmobiel. Even een stukje door het Praambos en dan komen we aan bij de oeverloperhut. In de oeverloperhut zijn ook al twee mede spotters aanwezig Johannes en Louis. De hulp boswachter wordt even vriendelijk onthaalt door beide heren, en ze zegt een ieder ook even netjes gedag. Nu gaat de hulp-boswachter met de steentjes aan de gang en tekent zo haar droom Oostvaardersveld en Oostvaardersplassen. Wij kletsen wat en worden verrast met de gele kwikstaart.

Na een poosje gestaan te hebben ga ik weer zitten op de scootmobiel. En besluiten Johannes en ik en de hulp-boswachter naar de overkant te gaan. We steken even de weg over en gaan dan via het poelruiterpad naar de poelruiterhut. De poelruiterhut is vandaag weer goed gevuld maar buiten is het nog rustig. Wel zie ik een kleine karekiet voor de hut in het riet scharrelen.

Hierna is het weer voedertijd voor de boerenzwaluw en worden de kinderen weer vol gepropt met eten. Na een half uurtje zeggen we Johannes gedag en laten we de poelruiterhut achter ons liggen. Ik rijd samen met de hulpboswachter naar het achterste veld van het Oostvaardersveld. Hier staan de konikpaarden en die gaan we even bezoeken.

Op gepaste afstand maken we lekker wat foto’s. Maar de leider van de groep komt steeds een stukje dichterbij en wij gaan steeds een stukje naar achteren. Op een bepaald punt is het pad dusdanig breed dat ik heel voorzichtig en pratend langs de leider ga. En rijden we door tot na de bocht links. En op het moment dat we daar staan hinnikt de leider en komt de hele groep in beweging en volgt de leider. Geweldig om te mogen mee maken hoe dit gaat.

Natuurlijk maken we heel wat foto’s en zitten we gelijk even een broodje te eten bij de picknick tafel in het veld. Na een korte pauze gaan we door het Praambos naar de krakeend. Onderweg maken we nog lekker wat mooie landschap foto’s.

En uiteindelijk komt de krakeendhut in zicht. Bij binnenkomst en kijkend naar buiten kunnen we de stelt kluut meerkoet en blauwe reiger snel even op de foto zetten. Ook een groepje brandganzen leggen we even vast. We nemen wat lekkers te drinken en voor de hulp-boswachter nog een lekker snoepje. We horen wat gerommel en in de verte paarden gehinnik. Ik kijk toch even naar buiten.

Wow daar komt de konikpaarden clan aan gedonderd. Wat een magisch gezicht. Een ding is zeker als je dit op je af ziet komen berg je dan maar. De camera staat niet stil en met de andere camera film ik ook nog even de konikpaarden als ze allemaal een beetje tot rust zijn gekomen. Na deze spanning en sensatie pakken we onze spullen en vetrekken we. Op het pad van de krakeend hut komen we nog een een ouder echtpaar tegen die we vriendelijk gedag zeggen. Het ouder echtpaar reageert bent u Casper van leven-met. Ja dat klopt en ze maken gelijk duidelijk hoe leuk ze de blog berichten vinden en dat ze mij en mijn verhalen volgen via sociale media.  Nou dat is toch wel even een momentje dat ik met een volle mond sta maar wel heel leuk om te horen dat ook dit echtpaar het zo leuk vindt. We praten nog heel even en dan vervolgen we onze weg.  De weg richting de auto, en zo rijden we door het Oostvaardersveld en komen we eerst weer uit bij de oeverloperhut. Hier steken we door het Praambos naar de kleine praambult waar de auto staat. En zo is aan deze maandag in het Oostvaardersveld ook weer een einde gekomen. Of toch nog niet helemaal. Bij het naar huis rijden zien we Michael van waterschap Zuiderzeeland. We stoppen even bij hem en zeggen hem gedag. Hij is druk bezig om de vallen te controleren en we mogen op afstand even blijven kijken en wat foto’s maken.

De hulp-boswachter is zeer geïnteresseerd en kijkt heel aandachtig wat Michael allemaal aan het doen is. En er is een muskusrat gevangen. De hulp-boswachter vraagt of ze mag komen kijken. Michael komt samen met de gevangen muskusrat even onze kant op. Hij laat het beestje zien en laat ook de pootjes even zien waar de muskusrat mee graaft.

Wow wat een klauwen. De hulp-boswachter roept zoo dat lijken wel dinosaurus handen. Nou daar lijkt het wel een beetje op. We praten nog wat met Michael en zeggen elkaar dan even gedag. En natuurlijk bedanken we hem even dat we mochten kijken. Dan gaan we toch echt naar huis. Dank voor het lezen en kijken. Graag tot een volgend blogje.

Groetjes, Casper ( Leven-Met )