Batería Del Jorel

Maximumtemperatuur:      23  °C.
Minimumtemperatuur:       13  °C.

 Dec 2021

Batería Del Jorel:

Sinds lange tijd samen met mijn hulp-boswachters op stap. En dan doen we gelijk een stukje historie. Al vaker ben ik op deze plek geweest en je waant je terug in de tijd. Het zijn de Batería Del Jorel en Batería de Castillitos. We vertrekken een beetje vroeg in de morgen zodat we eventuele drukte voor kunnen zijn. We moeten er wel even een stukje voor rijden. De weg naar boven, naar de Batería is 10 km lang.

De weg is erg smal en je doet er minimaal een halfuur over om boven te komen en dat is dus met de auto. Het is absoluut niet te doen voor iemand die last heeft van hoogte vrees of angstig is. Angstig is om op een smalle weg te rijden, aangezien je ook verkeer tegen kan komen wat weer naar beneden gaat. Gelukkig heb ik daar geen last van en de hulp-boswachters ook niet. Na dat we de auto hebben neer gezet gaan we op pad. De eerste stop is de Batería de Castillitos.

Hier kijken we even lekker rond en maken weer heel foto’s ook heb ik de drone mee genomen. Na dat ik alles gecontroleerd heb op de no fly zone app, kan ik hier toch vliegen. Ook op de DJI app krijg ik groen licht. Ik moet wel dichtbij blijven niet te hoog en dus niet ver weg. Maar dat geeft niet het levert in ieder geval weer hele mooie beelden op.

De historie van de Batería del Jorel & Batería de Castillitos:

Gelegen op het puntje van Cabo Tiñoso, samen met dat van Jorel en Atalayón, op een hoogte van 250 meter.

De batterij werd gebouwd en bewapend tussen 1933 en 1936. Castillitos was uitgerust met twee walkanonnen van de Britse firma Vickers-Armstrong, van het 38,1/45 cm (vijftien inch) model. Deze Vickers waren krachtig genoeg om een ​​projectiel van bijna een ton, tot over een afstand van 35 kilometer af te vuren.

De taak was om de ingang van de baai van Cartagena te beschermen. Samen met zijn tweelingbroer, de Ash Batería op Cape Negrete.

Tijdens de Spaanse burgeroorlog lanceerde hij in april 1937 een kogel tegen de vloot van de rebellenzijde, (op de kruiser Canarias op 25 april 1937). Volgens het archief een misser.

Nadat de Spaanse burgeroorlog was geëindigd, werd in 1942 een nieuwe schietrichting toegevoegd  Deze bleef in dienst tot 1994, Sindsdien werden de Bateria’s verlaten.

En werden ze niet meer onderhouden, en een geleidelijke verval van de bouwwerken was een fijt, waarbij ook de kanonnen onbruikbaar werden.

Totdat in 2009 het ministerie van Milieu besloot een investering te doen waarmee het fort werd hersteld en het open kon worden gesteld voor bezoekers. Maar dit is in middels al weer 12 jaar geleden en helaas is het verval van de gebouwen en kanonnen weer heel groot. Dit is ook te zien op de drone beelden waar een groot deel is afgesloten bij de kanonnen van Batería del Jorel.

Hier is op een van de daken een groot gat ontstaan.  Dit is echt heel zonde, ik hoop dan ook dat de gebouwen en kanonnen op kort termijn toch weer eens onderhanden genomen gaan worden. Zodat het een erfgoed blijft ook voor de volgende generatie. Maar in Spanje gaan dingen nou eenmaal niet zo snel. Ik heb een heerlijke ochtend gehad met mijn Hulp-Boswachters. En ik heb natuurlijk eigenlijk weer te veel gedaan. Nu snel naar de auto en naar huis. En dan het lichaam de aankomende dagen weer even laten herstellen. Geniet weer van de foto en de video. Graag tot een volgend blogje.

Groetjes, Casper (leven-met)

[foogallery id=”13271″]