Zwemmende Edelherten

Maximumtemperatuur:     7  °C.
Minimumtemperatuur:      1  °C.

01-12-2017

Zwemmende edelherten

Vrijdag ochtend de hulp-boswachter is naar het pietendorp met haar klas en ik heb dus even de tijd. Ik pak vandaag de elektrische fiets althans dat ga ik proberen. Mijn rug is nog steeds erg pijnlijk en de scootmobiel uit de auto tillen lukt op dit moment niet. Ik kleed me goed aan want het is erg koud mistig en nat buiten. Zo alles gepakt en op de fiets gemonteerd. Ik stap op, en fiets weg. Hmm dat voelt niet heel lekker. Ik probeer rustig even een beetje warm te fietsen en ter hoogte van het Pirellipad voelt het gelukkig wat beter. Ik fiets nu langzaam het Oostvaardersplassen gebied in en stop even bij het Jan van den Bosch uitkijkheuvel.

Jeetje wat een mist zeg ik probeer wat foto’s te maken om het ook vast te leggen. Ik maak wat mooie overzicht foto’s en dan hoor ik wat achter mij. Ik draai me om en daar in de verte zwemmen de edelherten over nou even door de dichte mist een paar foto’s maken.

Zo er zitten wel een paar grote jongens bij, wat een geweien hebben ze op hun kop staan zeg. Ik pak de fiets en fiets verder richting het lepelaar uitkijkpunt. Net voordat ik het wild rooster over ga kijk ik nog even naar rechts ter hoogte waar ongeveer net de edelherten te water gingen. Aan de overkant staan een paar grote jongens mij nog even aan te kijken alvorens zij verder op de vlakte uit het oog verdwijnen.

Overal langs het fietspad zijn er paden gemaakt door de edelherten en zo te zien zijn het er veel. Ook in het Oostvaardersbos kan je de paden goed zien vanaf het fietspad. En zie ik dat er nog hard gewerkt wordt aan het aan planten van de nieuwe bomen. Ik fiets weer een stukje verder over het fietspad en ben nu halverwege het Oostvaardersbos. En wat staat mij daar vanuit het Oostvaardersbos aan te kijken jawel een paar leuke edelherten.

Ik kijk nog eens goed en zie allemaal grote geweien tussen het riet staan 1,2,3,4…. Zo dat is een beste groep en inmiddels hebben ze mij natuurlijk ook gezien. Zeker een groep van dertig herten en ze lopen richting de Oostvaardersdijk. Op gepaste afstand volg ik de groep en weet ik bijna zeker dat ze naar boven zullen lopen en over het fietspad heen steken.

En inderdaad niet veel later komen ze uit het Oostvaardersbos naar boven gerend en steken ze het fietspad over. Nu is het even een gok gaan ze naar de picknick tafel en daar te water. Of lopen ze terug via de landtong. En dat betekend dat ze achter mij ergens te water gaan. Ik ga een stukje verder fietsen maar hoor ze dan inderdaad achter mij het water in gaan. Ik keer snel om en fiets een stuk terug en inderdaad daar zijn ze.

Even snel afstappen en de camera er bij pakken en dan even dit mega spektakel snel even op de geheugenkaart vast leggen. Zo ik voel de pijn goed en mijn rug gaat steeds moeilijker doen. Ik stap op en ga op mijn gemak terug fietsen naar het Jan van den Bosch uitkijkheuvel. Daar aangekomen probeert de zon eindelijk er een beetje door heen te prikken.

En wordt er op de Oostvaardersplassen langzaam maar zeker steeds meer zichtbaar. De heckrunderen lopen vanuit het riet ineens langs de water kant. En worden de konikpaarden ineens zichtbaar op de grote vlakte.

Ik kijk door de camera en zie dat er een grote groep met konikpaarden vlak bij het buiten centrum de Oostvaarders staat. Dan prikt de zon er nog even door, en dat levert wel weer mooie plaatjes op. Ik stap op de fiets maar hoor dat de lens een raar geluidje maakt hmm ik maak nog wat foto’s maar alles blijkt oké. Bij het Frans Vera pad stap ik af, en zet ik de fiets tegen het fietsen hekje aan. En loop ik een klein stukje het Frans Vera pad op. En zoals ik al gezien had jeetje wat een groep zeg ik denk zeker dat er een zeshonderd konikpaarden staan verspreid over deze hoek.

Ik maak lekker wat foto’s en de zon zet de konikpaarden letterlijk even in het zonnetje. Dan verdwijnt de mist ook bijna als sneeuw voor de zon. Ik besluit om naar huis te gaan de pijn wil niet weg en krijg toch steeds meer last. Bij de fiets kom ik vrijwilliger boswachter Jaap nog even tegen en kletsen we even kort aangezien de mannen die de bomen aan het planten in het Oostvaardersbos het erg koud hebben. Ik zie de gasfles achter in de Gator liggen dus de verwarming in de keet is vast uitgevallen. We zeggen elkaar gedag en gaan verder. Ik fiets lekker naar huis en onderweg stop ik nog even een keertje om een paar edelherten in het bos er op te zetten.

De zon is alweer ingeruild voor bewolking en mist brr koud hoor. Nog even het fietspad vastleggen met de bomen. Zo lekker warm thuis, wel veel pijn maar de edelherten, heckrunderen en konikpaarden hebben een hoop goed gemaakt. Graag tot een volgend blogje.

Groetjes, Casper (leven-Met)