Zeearend ontmoeting Oostvaardersplassen

Maximumtemperatuur:   9  °C.
Minimumtemperatuur:  -1  °C.

15-02-2017

Woensdag ochtend het wordt een drukke dag vandaag. We pakken onze spullen bij elkaar en eerst breng ik mijn oudste dochter op snuffel stage bij Vitree. Daar vandaan ga ik samen met de hulp-boswachter verder op stap en komen we om 12:00 uur weer terug om mijn oudste dochter weer op te halen. Nu vertrek ik samen met de hulp-boswachter vanuit de Noorderplassen naar de Oostvaardersplassen. Via de Hogering en de Buitenring draai ik uit eindelijk de Trekweg op. Aan het einde van Trekweg op de weilanden zit het heel vol met allemaal ganzen. Tussen de ganzen zien we drie reeën lopen, ik stop even en pak de camera er bij.

Nu verder en we stoppen natuurlijk even bij de grote Praambult. Ook vandaag staan de edelherten redelijk dichtbij en kan ik ze weer mooi vastleggen. Ver op de vlakte stijgen twee Boeings op of wel twee wilde zwanen ook die leg ik mooi even vast.

Ook staan ver op de vlakte de konikpaarden. Nu komt er nog een groepje edelherten langs lopen. En de hulp-boswachter roept ook nog even kijk papa daar komt de trein. Dus ook de trein leggen we vast op foto. We gaan verder met de auto en rijden de praamweg op richting de knardijk. De hulp-boswachter wil graag een stukje lopen bij de Kitsweg. Oké zeg ik maar we kunnen niet de driehoek in hoor dat is voor de dieren nu. Maar we lopen wel even een stukje over het pad. Nu zijn we vlak bij de Kitsweg, en kijk de edelherten staan zowat voor de deur. Dus even de camera er bij en klikken maar.

En tijdens de edelherten shoot aan de Kitsweg komt er ook nog een mooie bruine kiekendief langs gevlogen. Geweldig gewoon we worden verwend vandaag. De auto hebben we inmiddels geparkeerd en gaan we een stukje lopen. Bij de brug stoppen we even. De hulp-boswachter wijst naar het pad van de schollevaar en zegt kom papa we gaan die kant op. Ik zeg oké maar een klein stukje want ik moet ook nog terug lopen naar de auto. Dat is wel goed zegt de hulp-boswachter. Na een klein stukje op het pad keren we om en lopen terug naar de auto. He zegt de hulp-boswachter kijk papa daar heb je Johannes. En de hulp-boswachter en Johannes begroeten elkaar op hun eigen manier en dat is een high five en een box. We kletsen samen even en hebben het natuurlijk over de waarneming van de zeearend op Valentijnsdag. Johannes maakt de grote wandeling naar de schollevaar hut en wij gaan naar de auto.

We zwaaien nog even en roepen tot de volgende keer. En we roepen nog succes en veel plezier vandaag. Ook Johannes roept geniet er van en niet te veel doen hè. Zo we zijn bijna bij de auto. De hulp-boswachter moet even naar het kleine huisje. Ook ik ga dan maar even. Nu weer bij de auto en ik moet echt even bij komen. In de auto zie ik een Twitter berichtje voorbij komen of ik op jacht ben naar de zeearend. Ik had vlak daarvoor even een foto geplaatst van de hulp-boswachter. En voor de kenners onder ons wisten ze gelijk waar we waren. Ik geef aan nee dat is veel en veel te ver de schollevaar hut. Voor mij althans hoe graag ik ook zou willen. Nou ik ben weer wat op adem gekomen en de pijn zakt weer wat af. Ik vraag aan de hulp-boswachter wat ze wil doen en waar naar toe. Nou papa laten we anders even bootje kijken op de dijk en dan nog naar beneden lopen.

Dus we starten de auto en rijden via de knardijk naar de oostvaardersdijk. Op de parkeerplaats tegen over het Julianapad zetten we de auto neer. Ik hoop dat we dan wat baardmannetjes tegen komen. Eerst zetten we even een vrachtschip op de foto. Daarna lopen we naar beneden en gaan het Julianapad op. Ik hoor de baardmannetjes wel maar ze zitten ver in het riet. Een aalscholvers komt even overvliegen en is ook zo weer overgevlogen.

We lopen maar even door en naar de grote zilverreiger hut. En wat hoor en zie ik daar, een baardmannetje nou precies één foto maar hij staat er op. We lopen verder maar het is stil aan de overzij. Ik kijk door een van de uitkijk gleuven naar buiten en kijk de hoek in. En de hoek in is de hoekplas. Hmm wel erg groot wat daar in de verte op het ijs zit. Ik zie ook een paar kraaien en meeuwen. Verdomd dat moet haast wel een zeearend zijn. Ik pak de camera er even bij en ja hoor het is de zeearend.

Nu nog proberen het op de foto te zetten heel veel tegenlicht en het is wel heel ver weg. Maar ik probeer het toch. Er komen ook nog een paar ganzen bij de hut aanvliegen. Ze landen op het ijs vlakbij maar ze houden de zeearend die heel ver weg is goed in de gaten.

Het zit de grauwe ganzen toch niet lekker dat dat monster daar zit en ze vertrekken weer. Ook nu moet ik weer snel wat instellingen veranderen want ik moet precies tegen de zon in fotograferen. Zo hulp-boswachter tijd om te gaan, en zo lopen we weer over het Julianapad naar de auto. Halverwege het pad hoor ik toch weer een paar baardmannetjes. En wat een geluk zeg er zitten er twee en ik kan ze mooi vast leggen.

We lopen nu de trap op naar boven. En boven maak ik nog even een controle foto, ja de zeearend zit er nog. Nou even snel de auto in en dan naar de knardijk op om de zeearend van deze kant op de foto te zetten. Nog even zwaaien onderweg naar Michael de rattenvanger van waterschap Zuiderzeeland. We rijden de knardijk op en verdomd ik ben hem kwijt ik zie hem niet meer. We stoppen even bij de parkeerplaatsjes aan de linkerzijde van de knardijk. Ik tuur het water af maar kan niks meer vinden. Nou dat is jammer. Maar de tijd begint ook een beetje te dringen aangezien ik mijn oudste dochter om twaalf uur moet ophalen en inmiddels is het al weer kwart over elf. Dus we rijden weer verder op de knardijk en zijn nu vlak bij het pad van de grauwe gans. In een oogwenk zie ik de zeearend zitten op het ijs op een redelijk hoogte van de grauwe gans hut. Tja dat ga ik niet halen en is me net even te ver lopen. Ik heb alweer genoeg en eigenlijk al weer te veel gelopen vandaag. Ik spring toch even uit de auto en fotografeer vanaf het fietspad op de knardijk de zeearend.

Na een paar foto’s wil ik toch opstaan anders lukt dat straks niet meer en dan ineens vliegt die rakker op en ploft zo in het open water. Ik ga wat anders staan en fotografeer er op los. En ja hoor hij heeft een kanjer van een vis te pakken.

Ik maak een hele serie en dan wordt het echt tijd dat we gaan. Anders ben ik straks nog te laat bij mijn oudste dochter en dat kan niet. We rijden verder en komen Johannes nog tegen met de auto ik loop nog even snel naar hem toe en vertel van de zeearend. Johannes besluit om de gok te wagen en sprint met zijn camera naar de pad van de grauwe gans en naar de grauwe gans hut. Ik hoor later die dag dat de zeearend al gevlogen was toen Johannes eenmaal bij de hut was aangekomen dat was jammer. Nu snel naar de oudste dochter rijden om die op te halen van haar snuffelstage. We gaan gezellig met zijn allen even een croissantje kopen en eten die lekker buiten in het zonnetje even op. Want om één uur heeft ze de tweede snuffelstage. We parkeren de auto even bij pampushout en eten heerlijk het net gekochte croissantje even op.

Natuurlijk ook lekker een pakje chocomelk. Hier en daar even een fotootje klikken. Dan brengen we de oudste weer even weg en gaan de hulp-boswachter en ik nog even bij het natuurbelevingcentrum de Oostvaarders kijken. Bij aankomst lopen we naar het Frans Vera pad en worden we weer verwelkomt door duizenden brandganzen.

En dan schrikken ze ergens van en wordt het een oor verdovend lawaai. Nadat ze weer wat tot rust zijn gekomen komen er een paar grauweganzen langs vliegen die ik even mooi op de foto zet. Nu wil de hulp-boswachter nog even op de eerste verdieping met de verrekijker kijken. Dit gaan we nog even doen en dan is voor mij de koek echt op. Ik heb geen energie meer over en die hulp-boswachter die gaat maar gewoon door met haar kleine beentjes. Ik kan mooi nog de watersnippen weer even op de foto zetten.

En dan is het nu tijd om naar huis te gaan. We lopen samen naar de auto en eenmaal in de auto zegt de hulp-boswachter papa ik vind het zo leuk om met jou samen diertjes te kijken. Aah dan smelt je hart toch. Ik vind het ook heel leuk kanjer van me. Nu gaan we lekker naar huis wat drinken en chips eten papa. graag tot een volgend blog(je).

Groetjes, Casper ( Leven-Met )