Lepelaarplassen eerste bezoek na lange tijd
Maximumtemperatuur:   30 °C.
Minimumtemperatuur:   16 °C.
10-09-2023
Lepelaarplassen eerste bezoek na lange tijd:
Ik ben even veertien dagen in Nederland, onder anderen voor mijn dochter haar verjaardag en om nog wat dingen te regelen. En zo vertrok ik op een zondag morgen met mijn net opgehaalde en gerepareerde camera richting de lepelaarplassen. Het is heerlijk weer, voor Nederlandse begrippen misschien iets te warm. Maar even lekker op de fiets die kant op. Als eerst gelijk even naar de lepelaarhut in de hoop natuurlijk de ijsvogel te zien en te fotograferen. Ik had natuurlijk de afgelopen weken al weer heel wat mooi plaatjes langs zien komen van dit mooie vogeltje. Tja en dan wil je zelf natuurlijk ook de mooi foto maken. Als eerste is er een knobbelzwaan die zich van zijn beste kant laat zien.
Hij of zij is boos en dat zullen de andere zwanen weten ook. Het is een mooi spel en zo nu en dan kan ik wat mooie foto’s van de knobbelzwaan maken. Dan komt aan de rechterkant van de hut een oeverloper aangevlogen. Die uiteindelijk even gaat zitten op de boomstam die in het water ligt.
De knobbelzwaan is nog steeds bezig met het opjagen van zijn soort genoten, wat een drukte maker is het toch. Op het eerste eiland land een blauwereiger met een aardig vangst in zijn bek. Ook heeft de reiger er een portie groente bij gekregen.
Maar er zijn kapers op de kust. En een van de aalscholvers denkt een makkelijke hap te krijgen. Maar dat valt nog tegen. Uiteindelijk gaat er een andere blauwereiger er mee aan de haal en slikt de boel snel door. De knobbelzwaan komt richting de hut gevlogen en vliegt bijna de camera binnen.
En dan zit er ineens een ijsvogel jong vlak voor de hut. Tja dan moet de camera even schakelen, en knallen de foto’s zo de geheugenkaart in. Het ijsvogel vrouwtje blijft niet heel lang zitten maar het was toch heel leuk om weer te zien.
En dan die knobbelzwaan ja die moet ook even een showtje geven. En gaat even wat rek en strek oefeningen doen om zo fit mogelijk te blijven. Uiteraard leg ik dat natuurlijk even vast.
Dan komt het ijsvogel vrouwtje toch nog even terug en vangt een modderkruipertje die ze even dood mept en naar binnen slikt.
Zo ik ga even naar de natte graslanden fietsen. Ze zijn daar druk bezig met graaf machines op de natte graslanden en ik hoop daar nog wat leuks te zien. Dus ik ga duimen voor me zelf dat ik toch nog wat leuks zie. Ter hoogte van de aalscholver kolonie stop ik even, en zie ik een zeearend zitten. dus beetje verdekt opstellen camera pakken en schieten maar.
En ja die staat er ook weer mooi op al zeg ik het zelf. Hier heb ik weer even staan te genieten van deze mooie zeearend. Ik ga weer even verder fietsen en ga naar de volgende uitkijkpost ongeveer in het midden van de natte graslanden. Daar zijn ook weer wat leuke zwarte ruiters te bewonderen.
Ook een vliegende zwarte ruiter komt nog even langs gevlogen altijd leuk om vliegbeelden te maken. Aan de overkant langs het riet staat een mooie blauwereiger die zijn hapje probeert te bemachtigen. De eerste paar keren ging het helaas niet, maar na diverse pogingen heeft hij raak. En pakt hij een jonge snoek, die later zo naar binnen glijd.
Er komt een grote groep met spreeuwen aangevlogen die vlak naast de hut landen in de bosjes. Waar ze heerlijk van de besjes gaan eten. En dat kan ik weer mooi vast leggen.
Na dit eetfestijn heb ik zelf ook honger gekregen en pak ik de spullen weer bij elkaar en fiets ik terug naar huis. Ik stop onderweg nog even om een watersnip op de foto te zetten.
En om nog even bij de aalscholver kolonie te kijken. En daar zitten toch echt twee zeearenden naast elkaar boven in de boom.
Als afsluiting nog even de bekendste schilpadden van Almere op de foto gezet. En dan is het nu klaar voor vandaag.
Bedankt weer voor het lezen en kijken naar de plaatjes. Graag tot een volgend blogje.
Groetjes, Casper (leven-met)