Ijsvogel madness in het Oostvaardersveld

Maximumtemperatuur:   20  °C.
Minimumtemperatuur:    05  °C.

 03-09-2017

Vandaag is het zondag. Ik ben weer eens erg vroeg wakker en besluit om uit bed te gaan en een broodje te eten samen met een heerlijk koppie koffie. Het zonnetje schijnt ik pak de spullen bij elkaar en ga zo maar even lekker naar buiten. Gister is er een ijsvogelnestje uitgevlogen in het Oostvaardersveld. En zijn er zeker drie jonge ijsvogeltjes op de plaat gezet. Tja dan zal het wel druk zijn vandaag. Ik ga toch even die kant op. Ik rij inmiddels die kant op maar wat is het mistig zeg. Je ziet helemaal niks. Toch rij ik voorzichtig verder die kant op. Ik parkeer de auto bij de kleine praambult, en pak de scootmobiel uit de auto. Ik rij nu eerst even een stukje door het Praambos en kom zo uit bij de oeverloperhut. En wat staan er al een hoop auto’s langs de kant ik tel er even een stuk of 9. Nou ik ga maar eerst even naar de oeverloperhut en daar staan ook al aardig wat mensen en het is nog steeds erg mistig. Maar een leuke kleine zilverreiger komt steeds een stukje dichterbij.

En dat zijn toch wel een paar mooie plaatjes geworden in de mist. Na een poosje besluit ik toch naar de poelruiter te gaan en inmiddels is het aantal auto’s langs de weg alleen maar toegenomen. Er staan nu zeker 15 auto’s. Hmm even een kort sprintje met de scootmobiel via het poelruiterpad en dan ben ik in de hut. En inderdaad het is gezellig druk in de hut en er zitten twee jonge ijsvogeltjes op de tak links van de hut. En dat worden er drie. Niet veel later komt vader ijsvogel met een joekel van een vis aangevlogen. En slaat hem vakkundig knock out.

Papa ijsvogel lijnt hierna de vis op om hem aan een van de jongen te geven. En dat is leuk zeg ik maak een aantal foto’s en besluit om dan over te gaan op het filmen hiervan. Zo wat een mooi moment is dat zeg geweldig om mee te maken. Het filmpje staat in het blogje onder de foto’s. Er komen steeds meer mensen binnen en ik maak even plaats om de anderen ook de ijsvogel te kunnen fotograferen. Niet veel later ga ik naar de oeverloper waar ik ook Johannes tegen kom en die is zich ook rot geschrokken van de auto’s die er staan. Er staan inmiddels twintig auto’s. We zetten tussendoor ook nog even de groenpootruiter en de zwarte ruiter op de foto.

Een mooie slobeend mag vandaag ook niet ontbreken. Met een mooie oranje snavel en ogen is dit toch ook wel een plaatje. Een grote zilverreiger staat heerlijk in de zon te genieten van het Oostvaardersveld. Net als ik. De zwarte ruiter schuift nog even langs en een witgatje vliegt langs. Ik besluit om nog even naar het Julianapad te gaan aan de Oostvaardersdijk. Eens kijken of de baardmannetjes al een beetje actief zijn. Ik rij door het praambos naar de auto en laad de spullen in. Via de praamweg knardijk en uiteindelijk de Oostvaardersdijk bereik ik de parkeerplaats tegen over het Julianapad. Ik steek met de scootmobiel even de oostvaardersdijk over en ga dan via de steile trap nee via het zigzagpad naar benden met de scootmobiel. Ik ga door het hek heen en kom een dropveter van een fotograaf tegen. Deze persoon heb ik al eerder gezien en ongelofelijke domme opmerkingen horen maken. Ik negeer de persoon maar het is weer overduidelijk wat meneer aan het doen is vogels lokken met geluid. Het geluid wordt via een speakertje die tussen het riet hangt verspreid. En zo hoopt hij een mooie foto te kunnen maken van een baardman. Wat een dropveter. Oh hij durfde trouwens niet meer te vragen wat voor een camera ik had en wat voor een lens. Dat heb ik hem namelijk al een keer heel duidelijk gemaakt. Maar goed ik ga verder en besluit om dan maar even door te rijden naar de zilverreigerhut. Onder het rijden naar de hut vliegen diverse v formaties voorbij van de gans prachtig om te zien.

Bij de hut zitten twee oeverlopers die lekker hun hapje aan het verzamelen zijn. En zo heb ik dan weer wat te doen en maak dus lekker wat foto’s. Na een minuut of 10 komt voor zo ver ik weet moeder en dochter aan gelopen. Ik zeg ze even vriendelijk gedag. En ze vragen me gelijk het hemd van mijn lijf over die vreemde kerel op het Julianapad. Ik zeg gelijk wat had deze nou weer voor commentaar. Nou de dames beginnen te vertellen. We kwamen aanlopen en wij zeiden nog vriendelijk gedag. Maar het enige wat meneer kon zeggen was: Welke camera en lens heeft u. Nou we waren even perplex maar vertelde dit merk en dit merk lens. Ooh had meneer gezegd dan kunt u beter gaan de camera is veel te langzaam en lens is niet goed. Ik zeg tegen de moeder en dochter niks van aan trekken dit is de dropveter van de Oostvaardersplassen. Gelukkig bent u gewoon door gelopen en kunt u nu lekker genieten van de oeverlopers en de zon.

Met een brede glimlach gaan ze gelukkig lekker verder fotograferen. Na een poosje ga ik weg en zeg ik tegen moeder en dochter zal hem wel even weg jagen. Onderweg kom ik Johannes nog tegen en gaan we samen weer via het Julianapad naar de auto. Inmiddels zien we de dropveter nog net het hoekje omgaan. Niet letterlijk natuurlijk maar die is weer weg. Wonderlijk kan ik toch nog een enkele baardman en vrouw er op zetten.

Zo nu met de scootmobiel via het zigzagpad weer omhoog en even oversteken. Bij de auto nog een enkele foto van het markermeer en dat was het dan voor deze keer. Graag tot een volgende keer.

Groetjes, Casper (leven-met)

There is no gallery selected or the gallery was deleted.

One thought on “Ijsvogel madness in het Oostvaardersveld

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *