Ijsvogel & kwikstaart bij de poelruiterhut

Maximumtemperatuur:   20  °C.
Minimumtemperatuur:    14  °C.

25-07-2017

Dinsdagmorgen, ik vertrek naar de poelruiterhut maar oh wat is het grijs vandaag. Ik parkeer de auto en pak de scootmobiel eruit. Zo nu snel naar de poelruiterhut het ziet er erg dreigend uit. Ik neem zelfs maar even een paraplu mee. Ik rij nu door het Praambos en steek de Praamweg over. En via het poelruiterpad bereik ik gelukkig droog de poelruiterhut. Twee collega spotters zijn al aanwezig in de hut. Ik pak de camera er even bij en kijk naar buiten. Ik zie in de verte wat glinsteren en zie een auto.

Zie gelijk dat dit geen boswachter auto is en kijk nog een keer. Dan zie ik dat het de auto van Michael de muskusrattenvanger van het waterschap Zuiderzeeland is. Ik laat hem even via rook signalen weten dat hij gespot is. Ik krijg via morse code terug dat ik het goed gezien heb. Nu is het tijd voor de pimpelmees die door de struikjes aan het hoppen is. En een juveniele putter kijkt op grote hoogte wat er allemaal gebeurt.

Een paar mooie grauweganzen komen voorbij en vlak boven de waterlijn komt de ijsvogel aangevlogen. De ijsvogel heeft een inimini visje en eet deze snel op. Volgens mij smaakte het visje niet zo want na het door slikken steekt de ijsvogel zijn tong uit en lijkt de ijsvogel bah te zeggen.

Er staat veel wind en de ijsvogel hopt dan ook flink op en neer op de tak. Dan vliegt hij naar de overkant en zit op een rietstengel. Deze stengel gaat van boven naar benden, en dat lijkt ook de ijsvogel niet heel prettig te vinden. En dan wow niet verwacht toch doet de ijsvogel het. Hij gaat bidden boven het water. En door de stevige wind blijft hij precies bij het riet. Wat dan weer een mooi effect geeft althans dat vind ik dan.

Zo dat staat er op ik kan wel weer naar huis. Nee nog even wachten de ijsvogel eet zijn tweede ininmini visje en dan vertrekt hij. Een juveniele kwikstaart schreeuwt al even aan de andere zijde van de hut. Ik loop even naar de andere zijde en ben precies op tijd voor het voermoment.

En gelukkig is de wind ook even stil op dit moment. Hierna gaat ook de kwikstaart van boven naar beneden en is hij niet meer te volgen met de camera. Een grote zilverreiger vliegt laag over het water en een groepje lepelaars staan lekker te vissen. De buizerd laat ook nog even van zich horen en zien. Maar voor mij is het nu alweer een 10. Een 10 van de pijn dus pak ik de spullen en ga ik naar de auto. Bedankt weer voor het lezen en kijken.

Groetjes, Casper ( Leven-Met )