Mobiele uitkijkpost Oostvaardersplassen

Maximumtemperatuur:   13  °C.
Minimumtemperatuur:    07  °C.

02-11-2017

Mobiele uitkijkpost Oostvaardersplassen

Vandaag is het zover ik ga met boswachter Hans-Eric naar de mobiele uitkijkpost in de Oostvaardersplassen. En als extra bonus komen er ook twee mensen van omroep Flevoland mee. Ik heb de spullen gepakt en ik heb afgesproken om er om kwart over twaalf bij het beheerder kantoor te zijn op de Kitsweg. Dus nu snel de auto in en richting Staatsbosbeheer Oostvaardersplassen. Toch ben ik wat aan de vroege kant en maak ik onderweg bij de vaartplas nog een paar leuke foto’s.

Ook ligt er weer een baggerschip die komt lossen. Dan ga ik weer verder en stop nog even bij de oeverloperhut. Even kijken of de pijlstaarten er nog zijn. (Wel even een leuke anekdote ik zat vroeger op obs de pijlstaart in Vinkeveen). En inderdaad de pijlstaart(en) zijn er nog. Ook vandaag helaas ver weg.

Nu wordt het tijd om naar het beheerders gebouw te gaan. Ik parkeer de auto en loop naar het kantoor van boswachter Hans-Eric. Daar krijg ik even een lekker bakje koffie. Ook komen de mensen van omroep Flevoland aangereden. Ook voor de camera man en verslaggeefster wordt even een kopje koffie gehaald. Intussen laat Hans-Eric ons even zien waar we zo naar toe rijden. En waar op dit moment de Mobiele hut staat. Deze week staat de mobiele hut hier vermoedelijk voor het laatst op deze plek. En wordt hij nog een keer verplaatst naar het natte deel. Hierna zal de mobiele hut uit het Oostvaardersplassen gebied gehaald worden. Om in de winter opgeslagen te worden. We worden vandaag gefilmd en geïnterviewd dus voordat we in de Toyota Land Cruiser stappen krijgen we eerst even wat zenders omgehangen. Zodat we in de gaten gehouden kunnen worden. Het is op dit moment erg mooi en het zonnetje schijnt lekker. Hopelijk blijft dat ook even zo. De rit er naar toe is al weer een hele ervaring.

Een mooie groep edelherten komen ons even gedag zeggen. En het plaats hert ligt er afgepeigerd bij. Tja dat is niet zo gek een maand lang aan de bak en je hele harem bij elkaar houden. Ik doe het hem niet na. We rijden verder en komen inmiddels langs de Grote Praambult. Boswachter Hans-Eric hoopt eigenlijk dat we vanmiddag een vos tegen komen. Dan is ook gelijk de vraag door de verslaggeefster hoeveel vossen er zijn in het Oostvaardersplassen gebied. Er is niet specifiek geteld maar de schatting ligt tussen de 40 en 60 vossen. Ter hoogte van het Kotterbos buigen we af naar het moeras gedeelte. En daar aan het einde boven op een natuurlijke verhoging staat de mobiele hut. Net naast de dijk van het moeras gedeelte. Eerst rijden we nog even een stukje langs het moeras gedeelte in de hoop een vos te spotten. Maar helaas dat lukt niet. We keren en gaan naar de hut. Hier worden we geïnterviewd. Aan mij wordt onder andere gevraagd waarom ik hier ben. En waarom ik dit gebied bijzonder vind. Ik probeer dat in het kort uit te leggen. Ook vanwege mijn lichamelijke beperkingen zoals boezemfibrilleren en reuma ben ik veel in dit gebeid. Vierentwintig uur per dag pijn dan moet je wat anders te doen hebben.

Voor mij is dat met hart en ziel fotograferen. Even een anderhalf tot twee uurtjes per dag met de camera op pad om het hoofd leeg te maken en om energie op te doen. Er worden nog meer vragen gesteld. Ik laat het verdere interview via een korte video van omroep Flevoland aan jullie zien. Het staat onder in het blog bericht. Na het interview brengt boswachter Hans-Eric de camera man en de verslaggeefster weer naar hun auto. Ik heb op dit moment even de hut helemaal alleen. En wow wat een uitzicht heb ik hier zeg niet normaal.

Helaas is de zon al weer even achter de wolken gekropen en is het erg grijs. Ook staat er veel wind zo op de Oostvaardersplassen vlakte. Maar ik ben voorbereid dikke jas muts en handschoen mij maak je niet gek. De edelherten en de konikpaarden staan helaas ver weg. Dat is jammer maar als je dan even om je heen kijkt door de diverse openingen wat heb je dan eigenlijk te klagen helemaal niks. Het alleen al hier kunnen zijn in een gebied waar verder niemand mag komen is al een hele ervaring. En als je dan naar buiten kijkt en die wolken over de vlakte ziet trekken prachtig gewoon.

Ik heb ook geprobeerd het een en ander te filmen ik zal het ook in het blog bericht verwerken. Natuurlijk heb ik ook foto’s gemaakt. Maar omdat het licht behoorlijk gedoofd was en de afstand naar de dieren erg groot zijn ze niet allemaal voor plaatsing waardig. Maar uiteindelijk zie ik een stipje aan de horizon verschijnen en komt het richting de hut lopen. En ja hoor het is een vos prachtig van kleur en lekker in het velletje.

Zo die staat er ook mooi even op. Dan komt er ook nog een jong edelhert uit het moeras gedeelte zetten. Op de moeras dijk blijft het jonge edelhert staan en kijkt een paar keer richting de hut. Nu kijk ik weer even of de vos wat dichterbij is gekomen. Ook nu is de vos mooi te volgen en buigt wat verder af richting de Oostvaardersdijk. Ik kijk vanuit de hut richting het kotterbos. En kan ik het uitzichtpunt of uitkijkheuvel aan de boulevard in het kotterbos zien liggen. Ook kijk ik naar de flat die aan de rand van Almere-Buiten staat tegen het Oostvaardersplassen gebied.

Deze woningen zijn gelegen aan het einde van de evenaar in Almere-Buiten. Gevestigd aan de Pasar Malmstraat. Weet niet of die mensen die daar wonen het zelfde uitzicht als ik hebben. Maar als dat zo is dan hebben ze wel iets heel moois om naar te kijken elke dag. Dan draai ik me om en kijk ik in de richting van Lelystad. Daar staan toch ineens een klein groepje edelherten die zijn gewoon heel stilletjes deze kant op komen lopen.

Dit groepje blijft even in de buurt van de hut. In de verte zie ik boswachter Mikal aan komen. En dan zit mijn tijd in de mobiele hut er op. Ik sluit alle luikjes zet de krukjes op elkaar en de bureau stoel aan de kant. Ik stap uit de mobiele uitkijkpost en sluit de deur. Loop het trappetje af en loop naar de auto van boswachter Mikal en stap in. Nu rijden we weer naar het beheer kantoor aan de Kitsweg. Onderweg stoppen we nog even bij de heckrunderen die inmiddels weer een stuk dichter bij gekomen zijn.

Het laatste stukje en dan zijn we op de Kitsweg. Wow wat een super leuke middag was dit ik heb genoten. Bedankt boswachter Hans-Eric, Boswachter Mikal, En natuurlijk van omroep Flevoland de camera man en verslaggeefster. Het was top.

Graag tot een volgend blogje.

Groetjes, Casper (leven-met)