Driehoek en de vergeten spullen

Maximumtemperatuur:   15  °C.
Minimumtemperatuur:    09  °C.

28-10-2017

Driehoek en de vergeten spullen

Zaterdag ochtend het is eindelijk zover na bijna 4 weken rust en niet op pad te zijn geweest is het dan zover. Vandaag ga ik weer eens proberen om met de scootmobiel op pad te gaan. Ik laad de scootmobiel voorzichtig in en neem daarna heel even pauze. Ik neem even een kopje koffie en ga nog even zitten. Na een kwartiertje pak ik de camera tas en start ik de auto. Er staat veel wind vandaag en het is helaas behoorlijk grijs. Via de Trekweg en de Praamweg kom ik aan bij de Knardijk. Ik ga nu links af richting het bezoekers centrum Oostvaardersplassen aan de Kitsweg. Bij het parkeren van de auto op de Invalide parkeerplaats staat er naast mij een Renault Espace.

Ik kijk even goed en zie geen enkele invalidenkaart liggen. Op dat moment komt er ook nog een vrijwilliger aangelopen van Staatsbosbeheer. Die kijkt ook even door het raam bij de Renault en vraagt aan mij of ik ontheffing heb. Ik laat de kaart zien en zeg ja ik mag hier staan. Dan is het goed zegt de vrijwilliger. De vrijwilliger loopt naar het bezoekers centrum en ik pak rustig mijn spullen uit de auto. Dan zie ik in mijn oog hoeken een meneer aan komen lopen die naar de Renault loopt. Ik vraag aan de heer in het Engels of hij een invalide kaart heeft. Aangezien het om een fransman gaat en ik ken Frans niet en Frans kent mij niet. Doe ik het in het Engels. De heer geeft aan dat het maar voor een paar minuten was nou dat was het zeker niet. Ik vraag dan ook vriendelijk doch dringend of hij zijn scheurijzer weg wil halen. Dat begreep hij heel goed de auto werd gelijk weggehaald. Zo inmiddels is mijn scheurijzer ook klaar voor vertrek en stap ik op. Even de strippenkaart afstempelen en dan rij ik de driehoek in. Het is helaas wel erg grijs vandaag en er staat loei veel wind. Maar gelukkig weeg ik wel een beetje dus kunnen we niet omwaaien. Ik hoor de edelherten op de achtergrond burlen en ik burl ook even ik kom er aan ben niet zo snel jongens. Ik rij de brug over en doe het hek open om de driehoek in te gaan. Nou iemand is iets vergeten.

Er liggen allemaal doekjes op de grond en een beschermhoesje. Nou ik pak het netjes even op en doe het in mijn kofferbak van de scootmobiel. Ik ga nu het pad op om richting wigbels eiland te gaan. En even verderop kan ik mooi een paar plaatjes schieten van de edelherten. En zo heel af en toe burld het mannetje nog even.

Helaas doet hij dit als hij met zijn rug naar mij toestaat. Maar des al niet te min maak ik weer leuke foto’s. Ik ben inmiddels op het wigbels eiland en in de uitkijkhut. Zo de hut kraakt aan alle kanten door de harde wind die er staat. Ik kijk uit over de Oostvaardersplassen en daar zijn heel veel vogels.

Ook een eenmotorige vogel vliegt over. Nou ik pak mezelf weer even goed in en ga richting de zeearendhut. Ik zie mensen lopen in de driehoek ja dat is normaal neee midden in het deel tussen de twee wandel paden in. En ze lopen richting de konikpaarden en edelherten. Jeetje het is een groepje van vijf mensen nou dan moet ik maar even gaan bellen met de boswachters.

Na zowel Jakko als Leo gesproken te hebben komt Leo mijn kant op. Ik heb overlegd met de boswachters dat ik even blijf staan en het in de gaten houd. Dan loopt een van de vijf richting het looppad wat naar wigbels eiland gaat. Ik zet de scootmobiel even in turbo slak stand en ga die kant op. Als meneer dichtbij genoeg is roep ik Meneer! U mag daar niet lopen komt u naar het looppad. En meneer komt richting mij lopen en komt uit het midden deel vandaan. Ik geef nogmaals aan dat dit niet de bedoeling is en dat je op de paden moet blijven. Meneer geeft aan dit niet te weten. Nou dan weet u het nu in ieder geval geef ik aan. Ik rij nu weer richting de zeearendhut.

En zie een van de overgebleven vier mensen hard hollen naar de zeearend hut. Overal springt de man overheen en doorheen. Inmiddels zie ik ook de boswachter aankomen rijden. Die belt mij en ziet mij staan en zegt, ik kom jouw kant op. Dan hoor ik hem zeggen nou wat doet die nou. En de man die naar de zeearendhut holde komt nu weer terug gesprint door het veld langs de boswachter auto. Boswachter Leo komt uit de auto en roept meneer bij hem. Ze gaan samen even een kort gesprekje aan en dan gaat Boswachter Leo het veld in om de overgebleven drie mensen uit het veld te halen.

Nu komt de man die aangesproken is door boswachter Leo mijn kant op en gaat een praatje met me aan. De man geeft eerlijk toe dat hij fout is en het was zo verleidelijk omdat de paarden  en edelherten daar al een uurtje stonden zijn we maar het veld in gelopen. Blijken de mensen ook nog allemaal bij elkaar te horen. Leden van een foto clubje. Tja zei ik tegen de man een ding moet u niet vergeten wij zijn op bezoek bij de dieren en niet andersom. En tevens kan het een verleidelijk duur tripje zijn (honderd euro boete per persoon). De mensen worden door de boswachter weer op het juiste paadje gezet en lopen ze met zijn vijven richting de uitgang van de driehoek. Boswachter Leo bedankt mij voor mijn hulp en gaat snel naar zijn excursie afspraak bij Almeerderhout. Nou ik ben wel een beetje verkleumd en ga snel in turbo slak stand naar de zeearendhut. Daar ga ik maar even een beetje opwarmen. En tot mijn verbazing staat hier een grote plastic tas vol met afval.

Nou ja het moet niet gekker worden laat je troep maar staan een ander ruimt het wel op. Stelling van mijn kant: Als je het mee kan nemen naar welke plek op aarde dan ook dan kan je het ook weer mee terug nemen. Om het vervolgens netjes in de afval bak thuis, kantoor of parkeerplaats weg te gooien. Nou dat was wel een ochtendje hoor. Ik besluit om maar terug te rijden naar de auto. Onderweg maak ik gelukkig nog wat leuke plaatjes van de edelherten.

Die jammer genoeg wel erg ver weg staan maar toch leuk. Ik stop nog even bij het bezoekers centrum om het gevonden vuil nog even bij de gevonden voorwerpen af te geven. Nee ze hebben het netjes even weggegooid. Ik haal de scootmobiel weer uit elkaar en zet deze achter in de auto. Na even bijgekomen te zijn in de auto ga ik toch nog even naar het Oostvaardersveld. Even bij de poelruiterhut kijken. Inmiddels rij ik weer met de scootmobiel over het poelruiterpad om zo bij de hut te komen. Bij aankomst zit de ijsvogel al te wachten en kan ik mooi een paar plaatjes maken.

J-P van natuur waarnemers Flevoland komt ook binnen en we kletsen samen even. Aangezien we elkaar al een poosje niet gezien hebben. In de tussen tijd komt ook Sjaak de aalscholver nog even langs. Sjaak de aalscholver probeert wat te vissen maar is wat terug houdend. Dan laten drie mooie edelhert hindes zich zien langs de hut wat blijft dat toch mooi.

Nou Boswachter Bertwin zou dit heel leuk vinden als hij dit met eigen ogen kon zien. Maar niet getreurd Bertwin. Ik stuur weer wat foto’s naar je toe. En zo komt aan mijn eerste echte uitstapje sinds drie weken een einde. En ga ik lekker naar huis. Bedankt weer voor het kijken en lezen. Graag tot een volgend blogje.

Groetjes, Casper (leven-met)