2006 Ik sta ineens alleen voor het opvoeden van mijn dochter die toen net 4 jaar was, ben in deze begin periode 4 weken thuis geweest en daarna volledig weer aan het werk. Mijn eigen lichaam en klachten, ja die waren er wel maar gaf daar geen aandacht aan. Ik moest door voor mijn dochter om er voor haar te zijn en om te kunnen blijven wonen waar we woonden.

Rond 2008 neem ik de beslissing om echt niet meer over te werken en om het wat rustiger aan te doen. Ik ben regelmatig ziek in deze periode en krijg steeds meer last van mijn handen, benen, knieën en rug. Maar ook de vermoeidheid die gaat maar niet over. Het is om moe van te worden. Oh, dat was ik al.

Ik krijg in deze periode nieuwe medicijnen voor het Fenomeen van Raynaud en krijg 1600 mg aan ibuprofen. Helaas helpt dit niks tegen de pijn die ik inmiddels 24 uur per dag heb.

2009 De crisis in de autobranche wordt voelbaar, ook bij ons op de zaak. En natuurlijk, ook ik ben het haasje en kom op straat te staan. (Ja ik werkte niet meer over en was een lastig geval. Ik was namelijk een alleenstaande vader met een kind).

Hoe nu verder…