Lepelaarhut!

Maximumtemperatuur:  12 °C.
Minimumtemperatuur:  10 °C.

03-12-2015

Vandaag ga ik weer eens naar de lepelaarhut ben een tijdje daar niet geweest.

Ik heb de fietsendrager achterop de auto gemonteerd, en pak de stalen ros uit de schuur. Zo die staat ook weer achterop. Ik moet wel een beetje opschieten ik moet de kleine meid naar de peuterspeelzaal brengen. Zo hebben we alles zeg ik tegen de kleine meid je broodtrommeltje je drinken en rugzakje. Ja zegt ze en papa lepelaarplassen ja papa gaat naar de lepelaarhut bij de lepelaarplassen. Zo in de auto en op weg om de kleine meid weg te brengen.

De kleine meid is weer veilig en wel op de peuterspeelzaal, en ik zit weer in de auto. Hoppie op naar de lepelaarhut. Ik ga via de tussenring om dan vervolgens de hogering op te draaien naar de stad. Bij de stoplichten draai ik de karperweg op en dan naar de trekvogelweg en parkeer daar de auto. De rugzak op en de fiets van de drager en fietsen maar. Het zonnetje probeerd er af en toe door te prikken maar of dit gaat lukken ik denk het niet.

Ik fiets lekker over het trekvogelpad en ineens scheert er een buizerd voor mij langs ik ga vol in de ankers en hoop dat hij/zij ergens dichtbij in de boom is gaan zitten. Helaas vliegt de buizerd door was waarschijnlijk ook geschrokken van mijn ochtend look.  Ik stap op en ga weer verder. Ik fiets het paadje op om naar de lepelaarhut toe te gaan.

Jeetje wat is alles nat zeg zelf hier liggen grote plassen water naast het paadje echt moeras land. Ik kom aan bij de hut en parkeer de stalen ros ik loop naar binnen, nou dit geloof je niet er is helemaal niemand nee dit kan niet ben ik wel bij de lepelaarhut of droom ik nog. Ben zeker nog niet helemaal wakker. Maar het feit is dat ik even de lepelaarhut voor mezelf heb.

Ik pak mijn spullen uit en installeer mezelf, gelijk kan ik een paar mooie foto’s maken van de wilde zwaan die zich rustig door het water beweegt. En er komt een fuutje voorbij die zetten ik ook op de kaart. Ook papa en mama eend mogen niet ontbreken. En dan hoor ik toch de ijsvogel ik kijk om me heen en ja zij zit aan de overkant net boven het water oppervlakte op een tak. Ik maak twee foto’s en dan is ze weer weg. Jeetje wat is het waterpijl eigenlijk omhoog gekomen. Er is in ieder geval genoeg gevallen afgelopen weken. Dit is dan ook goed te zien aan het waterpijl.

Ik hoor inmiddels iemand aan komen lopen en ja ik heb de lepelaarhut niet meer voor mijzelf, maar ik ben goed in delen hoor. En nu moet ik even op passen met wat ik schrijf een wat oudere dame is binnen gekomen misschien is ze wel helemaal niet zo oud! Nou ook deze mevrouw pakt haar spullen uit en vraagt of de ijsvogel al is geweest. Ik kan volmondig ja zeggen u bent net te laat zij heeft net daar op de tak gezeten, en wijs naar de overkant. Oh jammer zegt ze, Nou denk dat de ijsvogel nog wel een keer langs komt hoor. Hoop ik dan.

Zo eerst nog even een fuut op de foto zetten. Ja daar is de ijsvogel weer zij zit weer aan de overkant ongeveer waar ze eerder ook zat maar dan een stukje hoger. We kunnen gezamelijk de camera’s laten stomen. Ik hoop dat de ijsvogel zo nog even opvliegt en een takje dichterbij uitzoekt. Dat zal de foto’s goed doen aangezien het zonnetje zich niet meer laat zien, en het dus eigenlijk al weer te donker is. En hierdoor gaat de ISO waarden weer lekker om hoog nou ja lekker.

Ja de ijsvogel jumpt op en vliegt richting de lepelaarhut oh de ijsvogel maakt een schijnbeweging en vliegt weg. Maar binnen 30 seconden is de ijsvogel er weer en gaat inderdaad op een takje dichterbij zitten hierdoor kan ik toch nog een aantal leuke foto’s maken.

Dan duikt er in eens een aalscholver op die met zijn maaltijd naar boven komt de aalscholver kijkt en lijkt te zeggen deze vis smaakt een beetje naar hout. Dan komt er een mooie knobbel zwaan aan gezwommen als ik het goed heb en deze zet ik dan ook mooi op de foto. Ik maak nog wat landschap foto’s van de omgeving. Er komt nog iemand aan in de lepelaarhut het is iemand die ik wel vaker gezien heb ik weet allen zijn naam niet. Hij vraagt aan mij heb je de nonnetjes al gezien? Ik krijg gelijk een beeld voor me van een klooster en vraag nonnetjes nog nooit van gehoord neem aan dat het dieren zijn, of bedoel je de nonnen. Nee zegt hij dat is een eenden soort. Oke nee die heb ik nog niet gezien.

Maar wat blijkt ze staan gewoon op de foto. Ik heb ze vandaag dus wel degelijk gezien maar ging er van uit dat het tafeleenden waren. Op de foto zijn drie nonnetjes te zien het zijn vrouwtjes. Zo hierna komt de wilde zwaan nog even langs en die laat zich nogmaals fotograferen. En dan zie ik de echte tafeleend en niet zoals eerder door mij verward met het nonnetje waarvan ik dacht dat het de tafeleend was. En na de tafeleend komt echtpaar knobbelzwaan aangezwommen. Sierlijk strijken zij door het kalme water en spetteren er op los. De halzen strelen elkaar en soms zie je het hart vormpje naar voren komen. Het lijkt wel tekst uit een candlelight uitzending van de radio.

Ik kan aardig wat leuke foto’s maken van dit stelletje en dat zijn er dan ook weer veel geworden. Ik maak een aantal leuke foto’s van de aalscholver eilanden. En ook nog van een leuke eend die langs komt klikken we op de geheugenkaart.

Uiteindelijk maak ik nog wat foto’s van een poetsende knobbelzwaan hij of zij moet natuurlijk goed op de foto staan dus eerst even poetsen. En als laatste foto komt de wilde zwaan nog even terug zwemmen om gedag te zeggen ook deze klikken we nog even mee.

Het is tijd om de spullen weer in te pakken en op de stalen ros te springen dus hoppie naar de auto. Aangekomen bij de auto laden we auto weer op en gaan we richting huis. Bij thuiskomst gauw de spullen uit de auto halen. Geheugenkaart snel in de computer stoppen. Zo die kunnen vast op de cloud gezet worden ik ga de kleine meid even ophalen.

En zo was deze expeditie naar de lepelaarhut toch weer een leuke ervaring erbij.

Groetjes, Casper ( Leven-Met )