Konikpaarden & Oostvaardersveld

Maximumtemperatuur:     19  °C.
Minimumtemperatuur:       9  °C.

03-04-2016

Na een aantal dagen toch een beetje te veel gedaan te hebben was het herstel van mijn lichaam hart nodig. Door de pijn en hartritmestoornis niet veel kunnen doen. De weer voorspellingen waren voor het weekend van 2 en 3 april erg gunstig. Helaas bleek dit voor velen mensen slecht uit te pakken want zo mooi was het niet. Ik was gelukkig nog op pad geweest op 1 april met de kleine meid in een stralende zon. Nu lag ik weliswaar voor pampus maar was toch lekker geweest als het weer wat mooier was geweest.

Het is zondag middag en ineens klaart het op en begint de zon lekker te schijnen ondanks dat ik dodelijk vermoeid ben en pijn heb zou ik graag even naar buiten willen helaas kan de kleine meid niet naar buiten die heeft de griep te pakken en heeft hoge koorts 39.3 pff. Mijn oudste dochter vraagt of ze mee mag om even te kijken waar papa nou eigenlijk vaak zit. Uiteraard is ze wel is vaker mee geweest maar ze kan niet zo vaak mee al zou ze dat wel willen. Maar school gaat voor en daar moet je dan ook voor studeren.

We gaan dus samen even op stap en mijn andere kanjers blijven thuis we pakken de fietsen en ik pak de camera tas even er bij. Fietsend over het Seizoenepad, Junipad, en als laatste Pirellipad komen we aan in de Oostvaardersplassen. Aan gekomen op het Jan van den Bosch uitkijkpunt kijken we elkaar aan, er is bijna niks te zien op een verlaten Edelhert of Konikpaard na zijn er wel heel veel mensen. Wat doen die allemaal hier oh ja het zelfde als wij genieten.

Ik zeg tegen mijn dochter we fietsen naar huis en gooien de fietsen op de fietsendrager we gaan even kijken bij het Oostvaardersveld of we daar wat meer dieren kunnen spotten. Aangezien mijn dochter de paarden nogal leuk vindt proberen we die dan ook vandaag in het vizier te krijgen. Thuis aangekomen pak ik de fietsendrager er even bij en monteer deze op de auto. Vervolgens de fietsen achterop en dan kunnen we weer verder. Zo als vaak gaan we via de trekweg en de Praamweg naar het Oostvaardersveld, aangekomen op de Praamweg kunnen we zien dat bij de grote Praambult de parkeerplaats vol staat en even verderop bij de kleine Praambult waar ook goede parkeer gelegenheid is staat het ook behoorlijk vol.

We rijden nog even verder om goed te kunnen zien of we de konikpaarden kunnen spotten. En ja daar zijn ze ze staan naast de knardijk op het Oostvaardersveld we parkeren de auto langs de weg bij de laatste doorgang voor wandelaars naar het Oostvaardersveld. Daar staan de eerste konikpaarden ons al op te wachten een van de Konikpaarden duwt zich zelf helemaal tegen het hek aan en trapt met zijn benen het hek werk naar beneden zodat hij net bij het gras aan de andere kant kan komen. Tja het gras is altijd groener bij de buren. We moeten dus nog even wachten met door het hek lopen aangezien de konik erg druk is met zijn malse hapje. Even later gaat de Konik wat meer opzij en kunnen we het Oostvaardersveld op lopen

Mijn dochter is in haar nopjes en zou zo een van de paarden willen aaien, ik geef aan omdat maar niet te doen. Ik kan inmiddels heel wat foto’s maken qua licht is het soms heel mooi om te fotograferen en het andere moment dan is het bijna donker dus er wordt nog al wat gevraagd qua instellen van de camera en mij natuurlijk. Dus niet alle foto’s zijn even mooi geworden maar dat hoeft en kan ook niet altijd.

Ook komen de konik paarden die aan het begin bij het hek stonden naar ons toe gelopen dus maken we plaats voor deze Konikpaarden en bij langslopen kijken ze je aan en geven ze een knik zo van hé maat ben je er weer. De Konikpaarden hebben zich allemaal verzameld bij het hek of er vlakbij tussen de bomen en lijken te wachten. Tot dat de commandant opdracht geeft dat ze verder mogen. En daar komt de Commandant aan eerst galoppeert de konik nog en dan doet hij het gelukkig rustiger aan. We verplaatsen ons wat verder naar het hek zodat de commandant vrij baan heeft. Vlak voor ons duikt hij nog even de bosjes in om zijn gevolg tot de orden te roepen. En zo schieten ook de laatste konikpaarden uit de bosjes vandaag en verplaatsen ze zich naar de grote groep.

De commandant hinnikt er even op los en gaat dan kijken of hij iedereen bij elkaar heeft. Ik kan weer heerlijk wat foto’s bij elkaar schieten ook komt nog even het kwikstaartje pols hoogte nemen. In de verte hoor je een andere Konik hinniken en daar reageert de commandant op de stiert weg en gaat door de bosje om vervolgens door een slotje en een dijkje op te springen. Even ben ik de commandant uit het zicht verloren en maak ik wat andere foto’s van de andere prachtige konikpaarden die hier zo staan.  Doordat we een stukje verder zijn gelopen dichter naar de grote groep kan ik ineens weer naar het Oostvaardersveld kijken door de bomen en daar is de commandant weer en heeft hij zijn verloren kinderen weer gevonden.

Deze is hij nu naar de grote groep aan het begeleiden. We lopen terug naar de auto en dus richting het hek vlak bij de auto zie ik in het water een kikker of pad zitten en deze zet ik even op de foto. Als ik dan nog even goed kijk langs de kant dan zie ik een compleet kikker / padden kerkhof liggen allemaal aangevreten. Dus dit zal zeker een eet plek van iets geweest zijn tegen mijn dochter. Mijn dochter geeft aan, ja pap straks komt het monster van het Oostvaardersveld nog uit het water zetten. Ach je probeert ze wat te leren maar puber tijd hé valt niet mee pff zei de oude heer.

We gaan weer richting huis maar voor we dat doen nog even kijken bij de kleine Praambult en daar stappen we dus nog even uit. Vanaf hier maak ik nog wat foto’s van de Oostvaardersplassen. Natuurlijk maak ik ook nog even een foto van de trein die er aankomt voor mijn zieke kleine meid. Als afsluiting nog even een wolk op de foto en dan berg ik de foto camera weer op. Nu onderweg naar huis. En bij thuiskomst snel de foto’s op de cloud en de spullen weer opbergen.

Mijn dochter helpt nog even met de fietsendrager en de fietsen en dan zit dit avontuur er ook weer op voor deze zondag middag 3 april 2016.