Ijsklontjes ronde Poelruiterhut & Oeverloperhut

Maximumtemperatuur:  7  °C.
Minimumtemperatuur:   0  °C.

25-11-2016

Vrijdag morgen ga ik samen met de hulp-boswachter op stap. Aangezien ze op haar school een studie dag hebben vandaag heeft ze vrij. Na lekker op ons gemak een broodje gegeten te hebben, pakken we onze spullen bij elkaar en maken we ons klaar voor een koude expeditie. We stappen in de auto, en rijden naar de trekweg. Ook vandaag maak ik er even een kijk route van. In verband met de vele afval dumping(en) de afgelopen maanden. We parkeren uiteindelijk op de praamweg en lopen naar de poelruiterhut. Het is erg koud vandaag. Op het poelruiterpad komen we Johannes tegen. Die ziet er uit als een ijspegel. Zo koud heb ik het zegt Johannes. We staan even in het zonnetje te kletsen. Johannes probeert zijn veter vast te maken maar heeft zulke koude vingers dat dat niet makkelijk gaat. Ik vraag of hij de roerdomp nog heeft gezien vandaag na onze mooie waarneming van woensdag 24-11-2016. Johannes geeft aan geen roerdomp gezien te hebben vanmorgen. Misschien dat wij meer geluk hebben vandaag. We zeggen elkaar gedag en ik ga met de hulp-boswachter naar de poelruiterhut. Onderweg naar de hut hoor ik een staartmees fluiten.

Ik kijk omhoog waar zit de staartmees en daar is hij/zij. Snel even wat foto’s maken. We lopen weer verder en komen aan in de Poelruiterhut. Jeetje wat is het koud in de hut. De hulp-boswachter klimt lekker op de bankjes en gaat naar buiten kijken. Brr zegt ze papa mag ik het zakje pepernoten. Natuurlijk en wil de hulp-boswachter ook wat drinken. Ja papa doe maar een pakje. Na dat de hulp-boswachter wat gegeten en gedronken heeft gaan we weer een stukje lopen de harde wind maakt het ijzig koud. We gaan weer aan de wandel en lopen rustig via het poelruiterpad terug naar de auto. Halverwege het pad zie ik twee goudhaantjes in de boom.

Ik roep even de hulp-boswachter en ik maak gelijk wat foto’s. Het lukt me om ze beide op de foto te zetten. Wat zijn dit ook leuke vogeltjes. Maar weer razend snel soms niet eens tijd om te focussen. We lopen weer verder en steken nog even de weg over naar de oeverloperhut. Daar gaan we even kijken of de nonnetjes misschien iets dichter bij zitten als de afgelopen dagen. Helaas zitten ze ook vandaag weer behoorlijk ver weg.

We hebben het inmiddels zo koud dat we weer weggaan en lekker richting huis. We zijn lekker thuis en ik neem lekker even een kopje koffie en de hulp-boswachter neemt lekker wat choco melk. Foto’s staan weer op de cloud en zo was deze koude expeditie toch aan zijn einde gekomen.

Groetjes, Casper ( Leven-Met )