De ravijnen van Gebas ( Barrancos de Gebas )

Maximumtemperatuur: 30  °C.
Minimumtemperatuur:  20  °C.

17-07-2016

Vandaag een compleet andere beleving. We gaan naar Barrancos de Gebas ( de ravijnen van Gebas ). Of zoals de Spanjaarden het ook wel noemen het verborgen meer. Dit ravijn en meer ligt in het natuur gebied sierra Espuña. We pakken onze spullen bij elkaar voor deze dag. De koelbox met drinken voor onderweg, een koekje en voor de kleine meid nog iets lekker en een pakje drinken. Ik haal de auto van de oprit en we stappen in. Ons werkpaard moet er vandaag weer tegenaan in de bergen het is weer veel klimmen en dalen maar onze grandis met 2.4 liter motor laat ons niet in de steek. We zijn er klaar voor en vertrekken. We rijden de Camposol af en nemen de snelweg RM-3 richting Totana bij de splitsing op de snelweg houden we rechts aan de RM-23 om richting Alhama-Murcia te gaan. Het is net 10:15 en de temperatuur loopt al aardig op inmiddels is het al 38 graden buiten. In de auto is de airco lekker aan en is het aardig vertoeven. We rijden inmiddels onder de RM-2 door en houden links aan richting Alhama en draaien de RM-2 op. Nu is het weer een rechte weg dus knallen maar. We gaan over de E-15 heen en komen zo op de weg RM-608 naar het plaatsje Alhama de Murcia. Nu moeten we even door de plaats Alhama de Murcia maar blijven de RM-515 volgen. Ook de borden met Sierra Espuña staan er dus houden we deze ook aan.

Nu gaan we aan de klim beginnen en komen we niet meer boven de 50 km per uur en volgen we ook de borden van het plaatsje Gebas. De wegen worden steeds smaller en dan is het goed te merken dat we een hele grote auto hebben met bijna 5 meter lang en een goeie 1 meter tachtig breed is het soms even goed opletten. Zeker als er van die halve gare Spanjaarden naar beneden komen racen.

Maar we klimmen steeds hoger en we slaan een zijweg in deze leid ons naar de Barrancos de Gebas en deze smalle weg of pad loopt helemaal langs een gemaakte rivier die zorgt voor de water voorziening voor de lager gelegen dorpen. Deze rivier zetten we natuurlijk even op de foto en geeft mij even de gelegenheid om uit te stappen en de spieren even te laten ontspannen. Ook zet ik even het weerstation wat op het hoogste punt van de Sierra Espuña staat er even op.

Later in de week zullen we ook naar het hoogste punt van de Sierra Espuña rijden om bij de sneeuwhutten te komen maar daar later meer over. We gaan nog over hele stijlen wegen heen in dit gebied maar de grillen van het Ravijn komen steeds dichterbij dus komen we in de buurt. En dan na een scherpe bocht knalt het blauwe water in onze ogen wat een mooi gezicht zeg. We stoppen even bij een gemaakt parkeerplaatsje en uitkijkpunt.

We maken hier heel wat foto’s en de camera heeft het er warm van gekregen. We pakken even wat te drinken en rusten even wat uit. Ook even lekker een koekje om het suiker gehalte goed op pijl te houden. Het lichaam wordt aardig op de proef gesteld met deze temperaturen en de afstanden met lopen en rijden.We maken heel wat foto’s op dit punt de een nog mooier als de ander dat vindt ik zelf hoop dat jullie blog lezers het net zo mooi vinden. Ik heb in ieder geval weer een aantal foto’s die zo aan de muur kunnen. Na een half uurtje pakken we de spullen weer bij elkaar en gaan we proberen verder naar benden in het dal te komen van het ravijn met de auto. We zien ook nog een paar daredevils met hun mountenbike’s ik doe het ze niet na.

We zakken verder af naar beneden en plots zie ik iets vliegen in de lucht en stop de auto. De rest vraagt zie je iets ja zeg ik. Volgens mij zijn dat bijeneters die daar vliegen. Ik stap uit en pak de camera uit de kofferbak en zet de telelens er op. Ze zijn wel heel ver weg maar ik probeer het toch gelukkig gaat een van de bijeneters op de hoogspanning draden zitten en maak ik wat foto’s.

Door de hitte vibreert de lucht en is het heel moeilijk om de foto’s scherp te krijgen zeker op grote afstand. Ook bij een poging van mij om dichter bij te komen mislukt en vliegen ze gelijk weg. Toch kan ik nog een enkele foto nemen van de vliegende bijeneter ze zijn niet 100% maar wilde ze jullie niet onthouden. Zo we gaan weer verder naar beneden en komen uiteindelijk bij de dam aan die al dit water op zijn plek moet houden. In september 2012 is hier in de gebergte zoveel water gevallen door een Gota-fria of te wel een wolkbreuk. Dat door de druk van het water een aantal overlopen eerder zijn open gezet en dit dus via de bestaande rivieren een weg naar beneden heeft gezocht. Ik kan u zeggen dat dit angstaanjagende taferelen heeft op geleverd in september 2012 en die op video door diverse mensen op de Camposol en in de omgeving zijn vast gelegd.

We parkeren de auto bij het hek en stappenuit.  We pakken onze spullen weer en gaan het laatste stukje lopen om bij het water te komen. Inmiddels heeft de zon het aardig opgewarmd hier in het dal en is het alweer 40 graden het is pas kwart voor twaalf pfff. Ook hier zie ik een paar bijeneters in het dal zitten maar helaas ook weer op grote afstand. Dan vliegt er een mijn kant op en die probeer ik op de foto te zetten. Met heel veel tegen licht in de lens zet ik hem op de foto. Niet scherp helaas maar wel zichtbaar met prooi in zijn snavel. Vraag me toch af waarom ze bijeneter heten als deze een grote libelle in zijn snavel heeft (waren waarschijnlijk geen bijen aanwezig).

We dalen verder af naar beneden en komen aan bij het water. Zo even zitten jeetje wat een aanslag op mijn lijf. Maar dit moois wilde ik niet missen en zeker een keer gezien hebben. Hier maak ik wat leuke landschap foto’s, en hoor ik een aantal quads rijden in de verte. Je kan hier in dit gebied via Hotel La Mariposa Sierra Espuna, Gebas. een aantal tours doen. Ik zoek de horizon af of ik ze misschien kan zien de quads. En ja helemaal aan de over kant van het meer zie ik ze tevoorschijn komen. Ik maak wat foto’s en ben verbaast dat ik het heb kunnen vast leggen het is een monsterlijke afstand.

Hierna, en na wat water en snoepgoed gedronken en gegeten te hebben klauter ik de weg weer om hoog.Tijdens de klim omhoog zitten er nu twee bijeneters in het dal. Ook zie ik een Roodkopklauwier in de verte op de hoogspanning draden zitten en ook deze leggen we even vast ondanks dat het beeld niet 100 % is door de hitte en vibrerende lucht.

We zijn aangekomen bij de auto en is door mijn Kanjer al reeds aangezet en staat de koelkast lekker aan. Uhh bedoel natuurlijk de airco. Wat is het heet geworden zeg. Eerst even afkoelen in de auto en dan rijden we weer de zelfde weg terug omhoog en gaan we heerlijk lunchen bij Hotel La Mariposa Sierra Espuna, Gebas. We parkeren de auto voor de deur bij het hotel ( 5 kamer hotel ) maar super leuk en hele vriendelijke mensen. En het eten en drinken was er super. En zo wil het dat de mensen die ik op de Quads had gefotografeerd ook ineens het hotel binnen komen lopen en zij gaan ook even heerlijk wat eten. Inmiddels ook al een fotootje verstuurd naar Hotel La Mariposa van de quad rijders.

Zo we zijn lekker uitgerust en hebben heerlijk gegeten. Nu gaan we aan de terug reis beginnen en is er aan deze reis van het Ravijnen van Gebas een einde gekomen.

Graag tot het volgende blog wat ook over de Sierra Espuña gaat maar dan aan de andere kant.

Groetjes, Casper ( Leven-Met )