Sleutels zoek Oostvaardersveld

Maximumtemperatuur:   20  °C.
Minimumtemperatuur:     5  °C.

21-05-2017

Zondag ochtend ben ik redelijk bij tijds weer op pad. Ik ben in het Oostvaardersveld en ben inmiddels met de scootmobiel bij de oeverloperhut. Een grote zilverreiger is druk bezig met eten zoeken. Het koppeltje knobbelzwaan is samen met hun jongen op het eilandje. Waarvan een van de pullen niet helemaal fit blijkt te zijn soms lijkt het als of hij zijn hoofdje niet goed kan optillen. Het broertje/of zusje zit naast hem en lijkt wel verdrietig naar hem te kijken.

Later die dag heb ik gehoord dat de ouders het zwaantje hebben toe gedekt met blubber en blaadjes en is het later overleden. Een mama wilde eend komt ook even langs zwemmen met haar kroost. Het kleine zwaantje komt wat dichter bij en lijkt echt afscheid te nemen. Wat een sociale beesten hebben we toch. Daar kunnen mensen nog wat van leren.

Ik pak de scootmobiel weer en rij naar de weg. Even de hekjes door en dan via het poelruiterpad naar de poelruiter. Een tjiftjaf kan ik nog net door de takjes heen vast leggen. Dan hoor ik in de verte de koekoek. Zou de koekoek in de boom zitten waar hij of zij vaker zit. Ik rij rustig die kant op en als ik om de hoek kom zet ik de scootmobiel even in schildpad stand. Heel rustig sukkel ik door en inderdaad zit de koekoek in de boom.

Nog wel ver weg maar kan toch een paar bewijs plaatjes maken. De scootmobiel weer even in Flintstone stand en dan ben ik bij de poelruiterhut. De kleine karekiet fluit al weer zijn hoogste noten. En de grasmus probeert daar op een van de hoge struiken boven uit te komen en dat lukt aardig.

Een kuifeend vrouw komt aanvliegen en gaat landen op Poelruiterbaan. En zo kan ik weer een paar landing foto’s maken. Een lieve ree staat aan de overkant en kijkt ineens even om. De meerkoeten zijn al een poosje heen en weer over het water aan het gaan. En kwebbelen wat af tegen elkaar wat ik begrepen heb is dat hij zijn huis sleutels is verloren. En hij kwebbelt tegen zijn vrouw dat hij al overal gezocht heeft maar ze niet kan vinden. Zijn vrouwtje bied aan om vlak bij huis langs de waterkant te gaan zoeken. En dat gebeurt dan ook. Hij klimt ook nog even boven op om wat in de brievenbus te doen en tevens vraagt hij of ze al wat gevonden heeft.

Bijna verzuipt hij zijn liefde en neemt een snoekduik in het water, en roept volgens mij zie ik ze liggen daar bij de planten. Hierna gaan ze eindelijk naar huis en kunnen ze hun 18+ dingen achter gesloten deur verder vervolgen. De kleine karekiet laat nog even van zich horen en dan is het tijd om naar de auto te gaan. En is ook deze dag weer om gevlogen. Graag tot een volgend blogje.

Groetjes, Casper ( Leven-Met )